#191

  • don 13.04 > 20:00

    Prins Zonder Carnaval   [Film + concert]

    Concerts + Films
    Bruno Casabona, 2023, BE, DCP, ov eng ond fr, 19'

    Verkozen tot Prins Carnaval van Schaarbeek in 2020 had McCloud I alles om de stoet te leiden, maar het carnaval werd afgelast: daarom kreeg hij de onwaarschijnlijke en historische titel van Prins Zonder Carnaval. En nu het alweer is afgelast voor het vierde jaar op rij, dit keer door gebrek aan middelen, heeft de Prins er genoeg van en heeft besloten door te gaan. Hij verwacht je om 18.45 uur op het Congresplein. En om 19 uur richting Nova! Aanbevolen dresscode: wit en groen, de kleuren van Schaarbeek.

    Maak in Nova plaats voor de wereldavantpremière van "Prins zonder carnaval", een korte documentaire over de zoektocht van McCloud Zicmuse om herkozen te worden als Prins en de geest van carnaval levend te houden.

    In aanwezigheid van de regisseur

    + Prins Zonder Carnaval & de Gilde feat Dizzy Doux
  • vri 14.04 > 19:00

    Expo   [Expo ]

    Jan Vromman

    Jan Vromman toont stukken van de volksprocessies en stoeten die zijn oom Frans Vromman tussen 1954 en 2005 organiseerde: gestileerde affiches, kitscherige artefacten, historische foto’s en een Super 8-montage van een dorpeling gefilmd tijdens de "Breugheliaanse Feesten" van 1955 in het West-Vlaamse Wingene, waar de familie Vromman woonde. Zo wordt onze bar een lokaal estaminet tijdens de release van "Als reuzen sterven"!

    → 14.04 > 19:00 : muzikale vernissage met de accordeon van Alexander Claeys, componist van de soundtrack van "Als reuzen sterven"

  •    vri 14.04 > 20:00

    Als reuzen sterven   [Film]

    Jan Vromman
    Quand les Géants meurent / When Giants Die
    Jan Vromman, 2022, BE, DCP, ov nl ond fr & eng, 78'

    Na zijn vorige film, ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’, houdt Jan Vromman onze samenleving een nieuwe spiegel voor. Die van de volksdemonstraties, traditionele stoeten en optochten maar ook de hedendaagse ‘prides’. Een lange reeks aan rituelen die verbonden worden door een mengeling van feestelijkheid, transgressie, het verlangen erbij te horen, maar evenzeer om toeristen aan te trekken of de gevestigde orde te bevestigen. De documentairemaker, die een titel heeft gekozen met een knipoog naar het mythische "Les statues meurent aussi" van Alain Resnais en Chris Marker, kijkt naar de reuzen van de optochten door de ogen van drie generaties. Doorheen de vele optochten is er als rode lijn het verhaal van Frans, grootvader van Jan (die in werkelijkheid zijn oom was), en die vertolkt wordt door een acteur en een hond. Frans was de stoetenbouwer en ontwerper voor Vlaamse steden en dorpen tussen 1954 en 2005, waarvan in de film ongelooflijke archiefbeelden worden gebruikt. De zoon is Jan, de tweede generatie, die de geschiedenis van de processies in de context plaatst van optochten, carnavals en processies, met hun enscenering, muziek, figuranten en politietoezicht. Dan komt de derde generatie in beeld, die van de zoon van de regisseur, op zoek naar een andere verbeelding en meer eigentijdse en spontane vormen. De straat heroveren, een gemeenschap vormen, van gedachten wisselen in de openbare ruimte, samen buiten zijn... "De straat is de moeder van de democratie", zegt Jan Vromman. Ze opgeven is het verliezen van de vrijheid.

    → 14.04 om 20u: vertoning gevolgd door een ontmoeting met Jan Vromman

  •    zat 15.04 > 20:00

    One, Two, Three, Viva l’Algérie   [Film]

    Releases
    Samuel Ab & Amine Kouti, 2022, FR, DCP, ov fr & ar ond eng, 75'

    “One, Two, Three, Viva Algeria", het motto van Algerijnse supporters wordt overal gezongen: op straat, in het stadion, in Algerije en in Frankrijk. In 1958 moedigde de leus al het nationale team van het National Liberation Front (FLN) aan tijdens de eerste wedstrijd op het internationale toneel van een voetbalteam in de kleuren van een onafhankelijk Algerije. Sindsdien is het lied onlosmakelijk verbonden met de grote voetbalmomenten, totdat het in 2019 het stadion verliet en richting straat ging waar het deze keer de Algerijnse jeugd aanmoedigde deel te nemen aan de Hirak en zo president Abdelaziz Bouteflika uit het politieke spel te halen. "One, Two, Three, Viva l’Algérie" opent het vizier dat uitkijkt op de banden die zijn geweven tussen sport, herinnering en nationale identiteit. Deze documentaire die de valkuilen van afstandelijkheid behendig weet te omzeilen, is een levendige onderdompeling in de ruimtes naast de stadions, op straat en in de cafés, daar waar de polsslag van de supporters voelbaar is.

    → Vertoning gevolgd door een concert van Tighri Uzar op 15.04. Een ticket voor de hele avond : 10€/8€

    → Vertoningen gevolgd door een ontmoeting met de filmploeg op 15.04 en 30.04

  • zat 15.04 > 20:01

    Tighri Uzar   [Concert]

    Releases

    Onzichtbare rode draad in de film "One, Two, Three, Viva Algerije" is Samia Ammour, een Franse van Algerijnse komaf, zangeres en activiste voor het behoud van het orale erfgoed uit Kabylië, en metgezel van het voetbalavontuur van de regisseurs Samuel Ab en Amine Kouti. Terwijl de documentaire de liederen van de supporters laat weerklinken, doen die van de drie zussen van de groep Tighri Uzarvan de herinnering aan Kabylië herleven met vergeten en verzwegen liedjes vol emancipatorische kracht in de eerste plaats in vrouwenlevens. Tighri Uzar, of de stem van de roots, neemt je mee op een Berbertocht in polyfonie en a capella!

    → Eén ticket inclusief de vertoning van "One, Two, Three, Viva l’Algérie".

  •    zon 16.04 > 18:00

    L’Aérofaune   [Luistersessie]

    Divers

    Deze slapeloze radiodocumentaire doorheen tijd en ruimte bevraagt, illustreert en analyseert de ontwikkeling van de luchthaven van Luik. Sébastien Demeffe en Marc Monaco (co-auteur van het ophefmakende "Toxcity") slagen erin een bijzonder aangename geluidscreatie te maken waarin getuigenissen, soundscapes en muziek de luisteraar in alle richtingen voeren. De luchthaven wordt een speeltuin van problematieken, waar politieke, dierlijke, milieu-, energie- en geluidsproblematiek door elkaar lopen en diepgaand behandeld worden. De donkere Nova-zaal accentueert het retro-futuristische gevoel dat eruit spreekt. Elke episode staat op zichzelf en is afzonderlijk te beluisteren. Wij zenden de eerste en de laatste uit, die meer specifiek ingaan op de politieke aspecten.

    → Luistersessies ( in het Frans) gevolgd door een ontmoeting met Sébastien Demeffe en Marc Monaco

    + Épisode 1 : Airport City / Episode 1 : Airport City
    Marc Monaco & Sébastien Demeffe, 2021, BE, audio, ov fr , 50'
    + Épisode 6 : Retour vers le Futur / Episode 6 : Retour vers le Futur
    Marc Monaco & Sébastien Demeffe, 2021, BE, audio, ov fr , 50'
  • zon 16.04 > 22:00

    Als reuzen sterven   [Film]

    Jan Vromman
    Quand les Géants meurent / When Giants Die
    Jan Vromman, 2022, BE, DCP, ov nl ond fr & eng, 78'

    Na zijn vorige film, ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’, houdt Jan Vromman onze samenleving een nieuwe spiegel voor. Die van de volksdemonstraties, traditionele stoeten en optochten maar ook de hedendaagse ‘prides’. Een lange reeks aan rituelen die verbonden worden door een mengeling van feestelijkheid, transgressie, het verlangen erbij te horen, maar evenzeer om toeristen aan te trekken of de gevestigde orde te bevestigen. De documentairemaker, die een titel heeft gekozen met een knipoog naar het mythische "Les statues meurent aussi" van Alain Resnais en Chris Marker, kijkt naar de reuzen van de optochten door de ogen van drie generaties. Doorheen de vele optochten is er als rode lijn het verhaal van Frans, grootvader van Jan (die in werkelijkheid zijn oom was), en die vertolkt wordt door een acteur en een hond. Frans was de stoetenbouwer en ontwerper voor Vlaamse steden en dorpen tussen 1954 en 2005, waarvan in de film ongelooflijke archiefbeelden worden gebruikt. De zoon is Jan, de tweede generatie, die de geschiedenis van de processies in de context plaatst van optochten, carnavals en processies, met hun enscenering, muziek, figuranten en politietoezicht. Dan komt de derde generatie in beeld, die van de zoon van de regisseur, op zoek naar een andere verbeelding en meer eigentijdse en spontane vormen. De straat heroveren, een gemeenschap vormen, van gedachten wisselen in de openbare ruimte, samen buiten zijn... "De straat is de moeder van de democratie", zegt Jan Vromman. Ze opgeven is het verliezen van de vrijheid.

    → 14.04 om 20u: vertoning gevolgd door een ontmoeting met Jan Vromman

  •    don 20.04 > 20:00

    Vater mein Bruder   [Prima Nova]

    Divers
    Ingo Baltes, 2019, DE-BE, DCP, ov de ond fr, 80'

    "Wat is het nut van een leven dat uit elkaar dreigt te vallen?" In deze ontroerende documentaire legt Ingo Baltes, wiens vorige film "Encounters in Milton Keynes" we eerder al vertoonden, momenten van vergetelheid vast. Wanneer de filmmaker verneemt dat zijn vader Alzheimer heeft, besluit hij hun relatie te filmen. Tien jaar lang houdt hij een videodagboek bij. Tussen de beelden die in Heinz’ geheugen blijven en de beelden die aan hem ontsnappen, bevindt zich een bijzondere laag. Soms zien we ze hechter worden, soms minder, en soms zijn de rollen omgedraaid. Maar één ding is zeker: ondanks het voortschrijden van generaties en de herinneringen aan een jeugd onder het Derde Rijk, toont zijn transformatie hoe beelden een trouwe getuige kunnen vormen van een leven, doorheen ziekte, niettegenstaande fysieke afstand en voorbij het verstrijken van de tijd, vereeuwigd door een zoon die broer werd.

    → Vertoning gevolgd door een ontmoeting met Ingo Baltes

  •    vri 21.04 > 20:00

    Mocky sans Mocky   [Film + ontmoeting]

    Speciale avonden
    Bernard Sasia & Clémentine Yelnik, 2018, FR, DCP, ov fr , 60'

    Bernard Sasia, monteur van opleiding, heeft sinds hij de filmschool verliet een dertigtal langspeelfilms gemonteerd, waaronder 22 van Robert Guédiguian. In 2013 kwam hij op het idee om een film te maken op basis van alle films van Guédiguian die hij uiteraard binnenstebuiten kende. Het beestje kreeg de titel "Robert sans Robert". Aangezien de regisseur gedurende meer dan vier decennia vaak dezelfde acteurs heeft gebruikt (Darroussin, Ascaride...), laat zijn werk dat soort herinterpretatie – of “détournement” zoals Sasia en Yelnik, actrice en co-regisseuse, het zelf noemen - goed toe. Zeven jaar later besluiten ze het geval Mocky te onderzoeken. Maar gezien hij ’s mans films nooit monteerde, is hij minder vertrouwd met het oeuvre van Mocky, wat het duo meteen wil verhelpen door zo’n zestig films van de regisseur te verslinden. Het resultaat is, ondanks het feit dat ie ook op het kleine schermpje is vertoond, een echte bioscoopfilm! Een film die praat over Mocky en zijn werk, en zelfs over montage, maar ook en vooral een film die een heel eigen verhaal vertelt, over verlangen en politiek, liefde en vrijheid. Dat alles onderstreept door een indrukwekkende soundtrack met Léo Ferré, Georges Moustaki en Vladimir Cosma. “Mocky sans Mocky” geeft je goesting om diep in het oeuvre van de man te duiken. En kijk, daar kan je na deze film al meteen mee beginnen, door de avond af te sluiten met “Litan”, alvorens naar huis te gaan om de rest van zijn filmografie te (her)ontdekken.

    - > Voorstelling gevolgd door een gesprek met Bernard Sasia en Clémentine Yelnik

  • vri 21.04 > 22:00

    Litan : La Cité des spectres verts   [Nocturne]

    Speciale avonden
    Jean-Pierre Mocky, 1982, FR, ov fr , 88'

    In het kleine bergdorpje Litan worden elk jaar de doden gevierd. Gemaskerd, met een fanfare of met een koorddanser, iedereen neemt op zijn of haar eigen manier deel aan het feest. Behalve voor de personages gespeeld door Mocky zelf en Marie-José Nat, voor wie de dag heel anders gaat uitpakken... "Litan" is één van de weinige fantastische films van Mocky, waarvan de sfeer doet denken aan zijn eigen "Cité de l’indicible peur" of John Carpenters "The Fog". Michel Chion zei over deze film dat Mocky "een bepaalde traditie binnen film, een smaak voor goede timing" in stand hield. Dit geldt des te meer hier waar het ritme, naast de sfeer en de muziek van Nino Ferrer, de charme van de film uitmaakt. Mocky pronkte met het feit dat "Litan" door John Boorman en Brian de Palma werd uitgejouwd op het festival van Avoriaz, waar het in 1982 de prijs van de kritiek kreeg. Maar hij vergat niet erop te wijzen dat het Spielberg was die, verleid door de film, de rechten ervan kocht. Hoe dan ook, Jean-Pierre Mocky maakte met "Litan" een compromisloze fantasiefilm die meetelt in het Franse filmlandschap van de jaren 1980.

  • zat 22.04 > 20:00

    Relaxe   [Film + debat]

    Divers
    Audrey Ginestet, 2022, FR, DCP, ov fr ond eng, 92'

    Als de affaire Tarnac – een zogenaamde links-radicale samenzwering die veel ophef veroorzaakte– ondertussen een oude herinnering is voor wie deze zaak in 2008 volgde, dan is dat minder het geval voor wie er meer dan tien jaar lang de gerechtelijke vervolging van heeft ondergaan. In de "bende" bevonden zich naast de veelbesproken Julien ook Yildune, Benjamin en Manon. Regisseuse Audrey Ginestet volgt de voorbereiding van het proces van deze laatste, tien jaar na de vermeende feiten. De gerechtelijke vervolging en het proces hebben het leven van Manon op zijn kop gezet en ontlokt haar de harde vaststelling: "Deze zaak maakt al tien jaar deel uit van mijn leven. Het heeft vriendschappen, liefdes en families vernield". De film toont het collectief, het levensideaal dat in het dorpje Tarnac door deze groep wordt verdedigd, in al zijn heilzame en politieke aspecten. Als het misschien de manier van leven is die de gerechtelijke pesterijen in gang heeft gezet, dan is het ook deze manier van leven die Manon heeft geholpen om zich staande te houden, om er in 2018 eindelijk voorgoed een punt achter te zetten. "Relaxe" vertelt met kracht en nauwkeurigheid "een" verhaal van Tarnac, ver van het mediageweld. Zoals verwacht verbranden Manon en haar medestanders uiteindelijk, in een epiloog waarin vreugde en bitterheid door elkaar lopen, de 50.000 pagina’s die het dossier "Tarnac" vormen.

    → Vertoning gevolgd door een ontmoeting met Audrey Ginestet

  • zon 23.04 > 18:00

    Als reuzen sterven   [Film]

    Jan Vromman
    Quand les Géants meurent / When Giants Die
    Jan Vromman, 2022, BE, DCP, ov nl ond fr & eng, 78'

    Na zijn vorige film, ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’, houdt Jan Vromman onze samenleving een nieuwe spiegel voor. Die van de volksdemonstraties, traditionele stoeten en optochten maar ook de hedendaagse ‘prides’. Een lange reeks aan rituelen die verbonden worden door een mengeling van feestelijkheid, transgressie, het verlangen erbij te horen, maar evenzeer om toeristen aan te trekken of de gevestigde orde te bevestigen. De documentairemaker, die een titel heeft gekozen met een knipoog naar het mythische "Les statues meurent aussi" van Alain Resnais en Chris Marker, kijkt naar de reuzen van de optochten door de ogen van drie generaties. Doorheen de vele optochten is er als rode lijn het verhaal van Frans, grootvader van Jan (die in werkelijkheid zijn oom was), en die vertolkt wordt door een acteur en een hond. Frans was de stoetenbouwer en ontwerper voor Vlaamse steden en dorpen tussen 1954 en 2005, waarvan in de film ongelooflijke archiefbeelden worden gebruikt. De zoon is Jan, de tweede generatie, die de geschiedenis van de processies in de context plaatst van optochten, carnavals en processies, met hun enscenering, muziek, figuranten en politietoezicht. Dan komt de derde generatie in beeld, die van de zoon van de regisseur, op zoek naar een andere verbeelding en meer eigentijdse en spontane vormen. De straat heroveren, een gemeenschap vormen, van gedachten wisselen in de openbare ruimte, samen buiten zijn... "De straat is de moeder van de democratie", zegt Jan Vromman. Ze opgeven is het verliezen van de vrijheid.

    → 14.04 om 20u: vertoning gevolgd door een ontmoeting met Jan Vromman

  • zon 23.04 > 20:00

    Food&Film   [Compilatie]

    Divers
    Chez les riches
    Les Froufrous de Lilith, FR,

    Food&Film is een audiovisueel en culinair evenement bedacht door het Parijse kunstenaarscollectief Les froufrous de Lilith en wordt sinds 2016 maandelijks op verschillende plaatsen georganiseerd. We verwelkomen hen voor een eerste Brusselse sessie. Uit hun catalogus van bijna 50 thematische film-web-televisiemedleys hebben we het thema "Bij de rijken" gekozen. Als een duik in de kluis van Oom Dagobert dompelt het programma ons vanavond met verschillende kortfilms onder in fantasieën over geld en ook het gebrek eraan. Recepten om rijk te worden, tips voor levensstijl, huishoudelijk personeel, bling bling, ongeremde financiën en prestige staan op het menu. Samen met de culinaire uitstapjes die met het onderwerp verbonden zijn en die je tijdens de verstelling worden geserveerd.

    - > https://www.lesfroufrousdelilith.com/

    - > Reserveren aanbevolen om de beschikbaarheid van de gastronomische lekkernijen te garanderen: nova@nova-cinema.org

  • don 27.04 > 20:00

    Open Screen   [Kortfilms]

    Divers

    Sinds het begin van Nova nodigt de Open Screen je uit om je eigen films op het grote scherm te komen vertonen. Of het nu je eerste film is of de vrucht van jarenlange ervaring, alle voorgestelde films worden vertoond, ongeacht genre en formaat, op voorwaarde dat ze niet langer duren dan 15 minuten. Open Screen bestaat net als Nova al zesentwintig jaar en is al die tijd gratis toegankelijk geweest voor een vaak talrijk publiek dat uit is op verrassingen. Aarzel dus niet, en stuur je film met een technische fiche minstens een week op voorhand op.

  • vri 28.04 > 20:00

    Lichaam & Stem   [Création - Performance]

    Divers

    In samenwerking met Atelier Graphoui organiseert Nova van 24 tot 28 april een artistiek laboratorium van een groep vrouwen uit Brusselse opvangcentra. Deze residentie, waarin lichaam en stem centraal staan, wordt geleid door het duo Maï Ogawa en Alek Boff (van Alek et les Japonaises). Tijdens de creatie van verschillende voorstellingen met een hedendaags dansgezelschap uit Le Havre, La BaZooKa, werden Maï en Alek zich bewust van het belang van het samenwerken met het lichaam en de stem als groep, en van het plezier dat daarmee gepaard gaat. Het plan is om de deelnemers zich ver buiten hun dagelijkse beslommeringen te laten uitdrukken, met als eindresultaat een live optreden voor het publiek tijdens een unieke voorstelling op 28 april!

    → Als je wilt deelnemen aan de workshop lichaam en stem, mail dan naar: cr@graphoui.org

  • vri 28.04 > 22:00

    Als reuzen sterven   [Film]

    Jan Vromman
    Quand les Géants meurent / When Giants Die
    Jan Vromman, 2022, BE, DCP, ov nl ond fr & eng, 78'

    Na zijn vorige film, ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’, houdt Jan Vromman onze samenleving een nieuwe spiegel voor. Die van de volksdemonstraties, traditionele stoeten en optochten maar ook de hedendaagse ‘prides’. Een lange reeks aan rituelen die verbonden worden door een mengeling van feestelijkheid, transgressie, het verlangen erbij te horen, maar evenzeer om toeristen aan te trekken of de gevestigde orde te bevestigen. De documentairemaker, die een titel heeft gekozen met een knipoog naar het mythische "Les statues meurent aussi" van Alain Resnais en Chris Marker, kijkt naar de reuzen van de optochten door de ogen van drie generaties. Doorheen de vele optochten is er als rode lijn het verhaal van Frans, grootvader van Jan (die in werkelijkheid zijn oom was), en die vertolkt wordt door een acteur en een hond. Frans was de stoetenbouwer en ontwerper voor Vlaamse steden en dorpen tussen 1954 en 2005, waarvan in de film ongelooflijke archiefbeelden worden gebruikt. De zoon is Jan, de tweede generatie, die de geschiedenis van de processies in de context plaatst van optochten, carnavals en processies, met hun enscenering, muziek, figuranten en politietoezicht. Dan komt de derde generatie in beeld, die van de zoon van de regisseur, op zoek naar een andere verbeelding en meer eigentijdse en spontane vormen. De straat heroveren, een gemeenschap vormen, van gedachten wisselen in de openbare ruimte, samen buiten zijn... "De straat is de moeder van de democratie", zegt Jan Vromman. Ze opgeven is het verliezen van de vrijheid.

    → 14.04 om 20u: vertoning gevolgd door een ontmoeting met Jan Vromman

  • zat 29.04 > 20:00

    The Legend of the Crab King   [Film]

    Releases
    Alessio Rigo de Righi & Matteo Zoppis, 2021, DCP, ov es & it ond fr & eng, 106'

    In een klein dorpje in Tuscia mijmeren oude jagers over het verhaal van Luciano, een idealistische dronkaard die zich tussen twee glazen wijn in verzet tegen het beleid van de lokale prins. Hij is het zwarte schaap van de gemeenschap. Zijn vrije geest en amoureuze turbulenties leiden tot jaloezie en rivaliteit, wat hem uiteindelijk aanzet tot een onherstelbare daad. Uitgeleverd aan Argentinië onderneemt hij een reis naar het hart van Tierra del Fuego, op zoek naar een schat die voor hem wel eens de enige manier zou kunnen zijn om verlossing te vinden. Evenzeer een eerbetoon aan als een reflectie op de onvolledige en onvolmaakte aard van de mondelinge traditie, omarmt "The Legend of the Crab King" zowel magisch realisme als western, trouw aan de verhalende overdaad van volksverhalen. Regisseursduo Zoppis en Rigo de Righi leveren een fascinerende verhalenmengelmoes waarin Pasolini en Herzog samengaan, en waar uit elk shot een geloof in cinema en een hang naar romantiek spreekt. De kunst van het pastorale vermengt zich met surrealisme, het landelijke zwerven grenst aan de apocalyptische kruistocht. Deze zoektocht naar transcendentie is gevat in prachtige compacte korrelbeelden die zelfs de wapenbroeders van het analoge en het digitale slagen te verzoenen, waarmee de regisseurs ook herinneren aan de tijdloosheid en de reddende kracht van mythen, als enige kompas dat ons leidt wanneer alles verloren lijkt in de verste uithoek van de wereld.

  • zat 29.04 > 22:00

    Se fate i bravi

    Terug naar Genua
    (The Dream and the Violence)
    Stefano Collizzolli & Daniele Gaglianone, 2022, BE-IT, DCP, ov it ond fr & eng, 101'

    Net als honderdduizenden andere betogers begeeft Stefano Collizzolli zich enthousiast naar Genua. Met zijn handcamera filmt hij wat een belangrijk en heuglijk moment belooft te worden in de strijd tegen de neoliberale globalisering. Maar geschokt keert hij terug naar huis… Het duurt bijna 20 jaar vooraleer hij de beelden terug bekijkt. Hij gebruikt ze als uitgangspunt voor een film waarin hij Evandro Fornasier vraagt het verhaal te vertellen over de gebeurtenissen van 19 tot 21 juli 2001. Ze kenden elkaar destijds niet, maar ze deelden hun honger naar sociale rechtvaardigheid en bevonden zich in dezelfde menigte betogers. Slechts enkele tientallen meters scheidden hen in de straten van Genua, maar ze bleken beslissend voor het verloop van hun twee verhalen... "Se fate i bravi" (letterlijk: "Als je braaf en wijs bent") is zowel een reis door de mechanismen van de macht als een herinnering aan wat voor velen een onuitwisbare wonde blijft, een verhaal om te vergeten...

  • zon 30.04 > 16:00

    Nico et Patou   [Cineketje]

    Divers
    Ismo Virtanen & Mariko Härkönen, 2001, FI, DCP, zonder dial, 43'

    Nico de kleine kever leidt een afgezonderd, gezapig luizenleventje op de boerenbuiten. Hij woont in een eenvoudig huis dat hij zelf in een boomstronk heeft gebouwd. Op een zonnige dag, terwijl Nico druk bezig is met zijn lenteschoonmaak, maakt meikever Patou een opgemerkte entree in zijn leven. Maar Nico is niet bereid om zonder slag of stoot zijn gewoontes aan te passen aan deze nieuwe, ongenode huisgenoot. Hoewel het heel wat tijd en moeite zal vergen van beide beestjes om elkaar te begrijpen en samen te leren leven, groeien ze uiteindelijk naar elkaar toe en worden ze beste maatjes. Kom en ontdek de avonturen van Nico en Patou in deze tedere en kleurrijke stopmotionfilm waarin de gebaren en blikken van de personages zo juist zijn dat woorden overbodig zijn. In de meest universele aller talen – mime en gebrabbel – ontdekken de allerkleinsten wat er zich allemaal afspeelt bij onze krioelende vrienden de insecten. Het ene doldwaze avontuur volgt het andere op, en brengt hulde aan vriendschap en samenleven, met respect voor de natuur in het achterhoofd.

    => à partir de XX ans // vanaf XX jaar

  • zon 30.04 > 18:00

    Als reuzen sterven   [Film]

    Jan Vromman
    Quand les Géants meurent / When Giants Die
    Jan Vromman, 2022, BE, DCP, ov nl ond fr & eng, 78'

    Na zijn vorige film, ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’, houdt Jan Vromman onze samenleving een nieuwe spiegel voor. Die van de volksdemonstraties, traditionele stoeten en optochten maar ook de hedendaagse ‘prides’. Een lange reeks aan rituelen die verbonden worden door een mengeling van feestelijkheid, transgressie, het verlangen erbij te horen, maar evenzeer om toeristen aan te trekken of de gevestigde orde te bevestigen. De documentairemaker, die een titel heeft gekozen met een knipoog naar het mythische "Les statues meurent aussi" van Alain Resnais en Chris Marker, kijkt naar de reuzen van de optochten door de ogen van drie generaties. Doorheen de vele optochten is er als rode lijn het verhaal van Frans, grootvader van Jan (die in werkelijkheid zijn oom was), en die vertolkt wordt door een acteur en een hond. Frans was de stoetenbouwer en ontwerper voor Vlaamse steden en dorpen tussen 1954 en 2005, waarvan in de film ongelooflijke archiefbeelden worden gebruikt. De zoon is Jan, de tweede generatie, die de geschiedenis van de processies in de context plaatst van optochten, carnavals en processies, met hun enscenering, muziek, figuranten en politietoezicht. Dan komt de derde generatie in beeld, die van de zoon van de regisseur, op zoek naar een andere verbeelding en meer eigentijdse en spontane vormen. De straat heroveren, een gemeenschap vormen, van gedachten wisselen in de openbare ruimte, samen buiten zijn... "De straat is de moeder van de democratie", zegt Jan Vromman. Ze opgeven is het verliezen van de vrijheid.

    → 14.04 om 20u: vertoning gevolgd door een ontmoeting met Jan Vromman

  •    zon 30.04 > 20:00

    One, Two, Three, Viva l’Algérie   [Film]

    Releases
    Samuel Ab & Amine Kouti, 2022, FR, DCP, ov fr & ar ond eng, 75'

    “One, Two, Three, Viva Algeria", het motto van Algerijnse supporters wordt overal gezongen: op straat, in het stadion, in Algerije en in Frankrijk. In 1958 moedigde de leus al het nationale team van het National Liberation Front (FLN) aan tijdens de eerste wedstrijd op het internationale toneel van een voetbalteam in de kleuren van een onafhankelijk Algerije. Sindsdien is het lied onlosmakelijk verbonden met de grote voetbalmomenten, totdat het in 2019 het stadion verliet en richting straat ging waar het deze keer de Algerijnse jeugd aanmoedigde deel te nemen aan de Hirak en zo president Abdelaziz Bouteflika uit het politieke spel te halen. "One, Two, Three, Viva l’Algérie" opent het vizier dat uitkijkt op de banden die zijn geweven tussen sport, herinnering en nationale identiteit. Deze documentaire die de valkuilen van afstandelijkheid behendig weet te omzeilen, is een levendige onderdompeling in de ruimtes naast de stadions, op straat en in de cafés, daar waar de polsslag van de supporters voelbaar is.

    → Vertoning gevolgd door een concert van Tighri Uzar op 15.04. Een ticket voor de hele avond : 10€/8€

    → Vertoningen gevolgd door een ontmoeting met de filmploeg op 15.04 en 30.04

  • zon 30.04 > 22:00

    The Legend of the Crab King   [Film]

    Releases
    Alessio Rigo de Righi & Matteo Zoppis, 2021, DCP, ov es & it ond fr & eng, 106'

    In een klein dorpje in Tuscia mijmeren oude jagers over het verhaal van Luciano, een idealistische dronkaard die zich tussen twee glazen wijn in verzet tegen het beleid van de lokale prins. Hij is het zwarte schaap van de gemeenschap. Zijn vrije geest en amoureuze turbulenties leiden tot jaloezie en rivaliteit, wat hem uiteindelijk aanzet tot een onherstelbare daad. Uitgeleverd aan Argentinië onderneemt hij een reis naar het hart van Tierra del Fuego, op zoek naar een schat die voor hem wel eens de enige manier zou kunnen zijn om verlossing te vinden. Evenzeer een eerbetoon aan als een reflectie op de onvolledige en onvolmaakte aard van de mondelinge traditie, omarmt "The Legend of the Crab King" zowel magisch realisme als western, trouw aan de verhalende overdaad van volksverhalen. Regisseursduo Zoppis en Rigo de Righi leveren een fascinerende verhalenmengelmoes waarin Pasolini en Herzog samengaan, en waar uit elk shot een geloof in cinema en een hang naar romantiek spreekt. De kunst van het pastorale vermengt zich met surrealisme, het landelijke zwerven grenst aan de apocalyptische kruistocht. Deze zoektocht naar transcendentie is gevat in prachtige compacte korrelbeelden die zelfs de wapenbroeders van het analoge en het digitale slagen te verzoenen, waarmee de regisseurs ook herinneren aan de tijdloosheid en de reddende kracht van mythen, als enige kompas dat ons leidt wanneer alles verloren lijkt in de verste uithoek van de wereld.

  •    don 04.05 > 20:30

    Fucking Utopias   [Kortfilms]

    Speciale avonden

    Dit jaar slaan BxlPFF en SNAP de handen in elkaar voor een editie die zich hult in de kleuren van het verzet! Van sekswerk tot transouderschap, van menstruatie tot niet-klassieke penetratie…. Op de openingsavond trakteren we je op een reeks kortfilms die een bom leggen onder het patriarchaat. Trots, kracht en poëzie halen de bovenhand. Gevoed door een woede die ze transformeert in een woeste en wilde energie, nodigt Hannah Schaich ons uit om te genieten van een collectief feministisch lijf. Abcde Flash stelt vrolijk haar relatie tot haar menstruele cyclus in vraag, nog al te vaak beperkt tot ofwel de procreatieve en sacrale dimensie ofwel tot iets vies wat taboe is. Het duo Amelle & Mantra Watsa toont hoe sekswerk een vorm van herstel kan zijn. AORTA biedt troost in deze almaar transfobere tijden met de ervaring van een zwanger trans/non-binair koppel. Twee futuristische queerfilms zetten aan tot een potentiële (sur)realiteit: Lasse Långström voert ons naar een seks-opera op Venus, terwijl de science-fictie van George Pedrosa ons onderdompelt in een enthousiaste droom van mutante lichamen die andere vormen van genot uitvinden. Tot slot tonen twee documentaires teder de seksualiteit van oudere personen, vaak beschouwd als pervers en onbestaand. Terwijl Nicky Lapierre en Noux Beetch een dissident koppel tachtigers volgen, observeert Jan Soldat nauw betrokken twee zeventigers in een anonieme ontmoeting.

    → Vertoning gevolgd door een ontmoeting met de filmmakers.

    + Cum As You Are
    Hanna Schaich, 2022, DE, DCP, ov eng ond fr, 12'
    + Amelle (Work in Progress)
    Mantra Watsa, 2023, BE, DCP, ov fr ond eng, 20'
    + Another Beautiful Creature
    Mahx Capacity, 2020, US, DCP, ov eng ond fr, 15'
    + Grace.
    Abcde Flash, 2022, CH, DCP, ov eng ond fr, 6'
    + Blind Date
    Jan Soldat, 2022, DE-AT, DCP, ov de ond fr & eng, 12'
    + ...
  •    vri 05.05 > 20:00

    Soirée XP   [Performance + kortfilms]

    Speciale avonden
    + Films des labos : Carte blanche au International Short Film Festival Oberhausen / Labofilms: Carte blanche aan het International Short Film Festival Oberhausen
    + Domestication Film Series: Alu (N°1) & On My Dirty Wings (N°2)
    Andrea Saggiomo, 2022, IT, 16mm, zonder dial, 40'
  • zat 06.05 > 19:30

    This is Not a Burial, It’s a Resurrection   [Film]

    Releases
    Lemohang Jeremiah Mosese, 2019, LS, DCP, ov ond ond fr & eng, 122'

    Mantoa is oud. Haar zoon verliet het natte groene Lesotho op zoek naar werk. Hij stierf een brutale dood in een Zuid-Afrikaanse goudmijn. Mantoa heeft niets meer en ook zij zou graag dood willen. Ze hoort echter dat er een dam zal worden gebouwd. Een dam die het dorp en de begraafplaats zal overspoelen, de levenden zal verdringen en de doden zal uitwissen. Juist daarom zal ze weer op de been komen en proberen te voorkomen dat er een wereld verdwijnt.
    Deze visueel verbluffende en innovatief vertelde film van Lemonhang Jeremiah Mosese maakte indruk in het festivalcircuit. Ook Nova vertoonde hem tijdens de vijfde editie van Africa is/in the Future.
    Het verhaal is er één van verzet, een reflectie op moderniteit in een bergachtig, vochtig en koud gebied van Afrika, met een poëtische kracht zonder het de kijker te geriefelijk te maken. De krachttoer schuilt in het vermogen van de film een verontrustende fictie te bieden, zowel in het verhaal als in de enscenering, montage en kleuren, terwijl de aangrijpende realiteit binnenkomt, versterkt door het intense acteerwerk van Mary Twala Mhlongo. Deze Zuid-Afrikaanse actrice die te zien was in Beyoncé’s "Black is King", stierf kort na de draaidagen. Het lijkt wel of we haar laatste momenten echt meebeleven. Een bijzonder originele film uit een land waarvan we zelden films zien, redenen te over om hem meer dan een keer te vertonen.

  • zat 06.05 > 22:00

    The Legend of the Crab King   [Film]

    Releases
    Alessio Rigo de Righi & Matteo Zoppis, 2021, DCP, ov es & it ond fr & eng, 106'

    In een klein dorpje in Tuscia mijmeren oude jagers over het verhaal van Luciano, een idealistische dronkaard die zich tussen twee glazen wijn in verzet tegen het beleid van de lokale prins. Hij is het zwarte schaap van de gemeenschap. Zijn vrije geest en amoureuze turbulenties leiden tot jaloezie en rivaliteit, wat hem uiteindelijk aanzet tot een onherstelbare daad. Uitgeleverd aan Argentinië onderneemt hij een reis naar het hart van Tierra del Fuego, op zoek naar een schat die voor hem wel eens de enige manier zou kunnen zijn om verlossing te vinden. Evenzeer een eerbetoon aan als een reflectie op de onvolledige en onvolmaakte aard van de mondelinge traditie, omarmt "The Legend of the Crab King" zowel magisch realisme als western, trouw aan de verhalende overdaad van volksverhalen. Regisseursduo Zoppis en Rigo de Righi leveren een fascinerende verhalenmengelmoes waarin Pasolini en Herzog samengaan, en waar uit elk shot een geloof in cinema en een hang naar romantiek spreekt. De kunst van het pastorale vermengt zich met surrealisme, het landelijke zwerven grenst aan de apocalyptische kruistocht. Deze zoektocht naar transcendentie is gevat in prachtige compacte korrelbeelden die zelfs de wapenbroeders van het analoge en het digitale slagen te verzoenen, waarmee de regisseurs ook herinneren aan de tijdloosheid en de reddende kracht van mythen, als enige kompas dat ons leidt wanneer alles verloren lijkt in de verste uithoek van de wereld.

  • zon 07.05 > 18:00

    This is Not a Burial, It’s a Resurrection   [Film]

    Releases
    Lemohang Jeremiah Mosese, 2019, LS, DCP, ov ond ond fr & eng, 122'

    Mantoa is oud. Haar zoon verliet het natte groene Lesotho op zoek naar werk. Hij stierf een brutale dood in een Zuid-Afrikaanse goudmijn. Mantoa heeft niets meer en ook zij zou graag dood willen. Ze hoort echter dat er een dam zal worden gebouwd. Een dam die het dorp en de begraafplaats zal overspoelen, de levenden zal verdringen en de doden zal uitwissen. Juist daarom zal ze weer op de been komen en proberen te voorkomen dat er een wereld verdwijnt.
    Deze visueel verbluffende en innovatief vertelde film van Lemonhang Jeremiah Mosese maakte indruk in het festivalcircuit. Ook Nova vertoonde hem tijdens de vijfde editie van Africa is/in the Future.
    Het verhaal is er één van verzet, een reflectie op moderniteit in een bergachtig, vochtig en koud gebied van Afrika, met een poëtische kracht zonder het de kijker te geriefelijk te maken. De krachttoer schuilt in het vermogen van de film een verontrustende fictie te bieden, zowel in het verhaal als in de enscenering, montage en kleuren, terwijl de aangrijpende realiteit binnenkomt, versterkt door het intense acteerwerk van Mary Twala Mhlongo. Deze Zuid-Afrikaanse actrice die te zien was in Beyoncé’s "Black is King", stierf kort na de draaidagen. Het lijkt wel of we haar laatste momenten echt meebeleven. Een bijzonder originele film uit een land waarvan we zelden films zien, redenen te over om hem meer dan een keer te vertonen.

  •    zon 07.05 > 20:30

    The First 54 Years: An Abbreviated Manual for Military Occupation   [Film + ontmoeting]

    Avi Mograbi
    Les 54 premières années. Manuel abrégé d’occupation militaire
    Avi Mograbi, 2021, DE-FR-FI-IL, DCP, ov fr ond eng, 110'

    "Bezetting" is een abstracte term die voor velerlei uitleg vatbaar is. Om te begrijpen wat het inhoudt, is het noodzakelijk om de concrete implicaties ervan in het dagelijks leven van wie "bezet" is te beschrijven. Dat is de uitdaging die Avi Mograbi aangaat in dit didactisch handboek. Aan de hand van feitelijke getuigenissen van Israëlische legerveteranen doorloopt hij de eerste 54 jaar van de kolonialistische bezetting van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Wat zijn de logica’s, de wettelijke bronnen, de methoden, de procedures? De filmmaker-verteller merkt op dat de essentie van de bezetting de som is van de acties, van de meest doorslaggevende tot de meest onbeduidende, uitgevoerd door de vele Israëli’s die op een dag werden opgeroepen om het vuile werk van de bezetting te doen. Met precisie, helderheid, nuchterheid, maar ook een vleugje ironie observeert Mograbi deze monsterlijke en machiavellistische machine, waarvan hij de mechanismen, de werking en de complexiteit methodisch ontleedt.

    → Vertoning gevolgd door een ontmoeting met Avi Mograbi

  •    woe 10.05 > 11:00

    Masterclass Avi Mograbi - Getuigenissen van soldaten: twee cases   [Masterclass]

    Avi Mograbi

    Avi Mograbi heeft twee films gemaakt, "Z32" (2008) en "The First 54 Years" (2021), met hetzelfde soort materiaal: gefilmde getuigenissen van Israëlische soldaten die in de bezette gebieden hebben gediend. Deze getuigenissen werden verzameld door de organisatie Breaking the Silence, waarvan Mograbi lid is en waarvoor hij videomontages uitvoert. De masterclass, georganiseerd in het kader van het jaarprogramma van SoundImageCulture maar open voor het publiek, volgt de evolutie van deze twee films die uiteindelijk zeer verschillend zijn in hun aanpak, filmtaal en toon. In het Engels. Van 11 tot 17 uur.

    → Reservatie : soundimageculture@gmail.com

  •    don 11.05 > 20:00

    Happy Birthday Mr Mograbi   [Film + ontmoeting]

    Avi Mograbi
    Avi Mograbi, 1998, IL, DCP, ov ond fr & eng, 77'

    Een regisseur wordt door een producent ingehuurd om een film te maken over de viering van de vijftigste verjaardag van Israël. Tijdens de opnames realiseert hij zich dat er tegelijkertijd twee andere verjaardagen plaatsvinden: die van hemzelf en die van de Nakba ("de dag van de catastrofe", verwijzend naar de Palestijnse exodus van 1948). Tegelijkertijd krijgt hij problemen met een buurman vanwege een stuk land dat hij enkele jaren geleden heeft gekocht... Deze regisseur is Avi Mograbi en het is niet altijd gemakkelijk om te weten of wat hem overkomt echt is of niet. Zeker is dat hij deze verhalen met onverzoenlijke standpunten weet te verweven tot één waanzinnige documentaire komedie, ergens tussen dagboek en sociale kroniek in. Op 14 mei 1998, terwijl in de drukke straten van Jeruzalem vlaggen en feestvierders wapperen, protesteren de Palestijnen in de bezette gebieden. Mograbi blijft alleen thuis…

    → Vertoning gevolgd door een ontmoeting met Avi Mograbi

  • vri 12.05 > 20:00

    Relaxe   [Film + debat]

    Divers
    Audrey Ginestet, 2022, FR, DCP, ov fr ond eng, 92'

    Als de affaire Tarnac – een zogenaamde links-radicale samenzwering die veel ophef veroorzaakte– ondertussen een oude herinnering is voor wie deze zaak in 2008 volgde, dan is dat minder het geval voor wie er meer dan tien jaar lang de gerechtelijke vervolging van heeft ondergaan. In de "bende" bevonden zich naast de veelbesproken Julien ook Yildune, Benjamin en Manon. Regisseuse Audrey Ginestet volgt de voorbereiding van het proces van deze laatste, tien jaar na de vermeende feiten. De gerechtelijke vervolging en het proces hebben het leven van Manon op zijn kop gezet en ontlokt haar de harde vaststelling: "Deze zaak maakt al tien jaar deel uit van mijn leven. Het heeft vriendschappen, liefdes en families vernield". De film toont het collectief, het levensideaal dat in het dorpje Tarnac door deze groep wordt verdedigd, in al zijn heilzame en politieke aspecten. Als het misschien de manier van leven is die de gerechtelijke pesterijen in gang heeft gezet, dan is het ook deze manier van leven die Manon heeft geholpen om zich staande te houden, om er in 2018 eindelijk voorgoed een punt achter te zetten. "Relaxe" vertelt met kracht en nauwkeurigheid "een" verhaal van Tarnac, ver van het mediageweld. Zoals verwacht verbranden Manon en haar medestanders uiteindelijk, in een epiloog waarin vreugde en bitterheid door elkaar lopen, de 50.000 pagina’s die het dossier "Tarnac" vormen.

    → Vertoning gevolgd door een ontmoeting met Audrey Ginestet

  • zat 13.05 > 20:00

    Als reuzen sterven   [Film]

    Jan Vromman
    Quand les Géants meurent / When Giants Die
    Jan Vromman, 2022, BE, DCP, ov nl ond fr & eng, 78'

    Na zijn vorige film, ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’, houdt Jan Vromman onze samenleving een nieuwe spiegel voor. Die van de volksdemonstraties, traditionele stoeten en optochten maar ook de hedendaagse ‘prides’. Een lange reeks aan rituelen die verbonden worden door een mengeling van feestelijkheid, transgressie, het verlangen erbij te horen, maar evenzeer om toeristen aan te trekken of de gevestigde orde te bevestigen. De documentairemaker, die een titel heeft gekozen met een knipoog naar het mythische "Les statues meurent aussi" van Alain Resnais en Chris Marker, kijkt naar de reuzen van de optochten door de ogen van drie generaties. Doorheen de vele optochten is er als rode lijn het verhaal van Frans, grootvader van Jan (die in werkelijkheid zijn oom was), en die vertolkt wordt door een acteur en een hond. Frans was de stoetenbouwer en ontwerper voor Vlaamse steden en dorpen tussen 1954 en 2005, waarvan in de film ongelooflijke archiefbeelden worden gebruikt. De zoon is Jan, de tweede generatie, die de geschiedenis van de processies in de context plaatst van optochten, carnavals en processies, met hun enscenering, muziek, figuranten en politietoezicht. Dan komt de derde generatie in beeld, die van de zoon van de regisseur, op zoek naar een andere verbeelding en meer eigentijdse en spontane vormen. De straat heroveren, een gemeenschap vormen, van gedachten wisselen in de openbare ruimte, samen buiten zijn... "De straat is de moeder van de democratie", zegt Jan Vromman. Ze opgeven is het verliezen van de vrijheid.

    → 14.04 om 20u: vertoning gevolgd door een ontmoeting met Jan Vromman

  • zat 13.05 > 22:00

    The Legend of the Crab King   [Film]

    Releases
    Alessio Rigo de Righi & Matteo Zoppis, 2021, DCP, ov es & it ond fr & eng, 106'

    In een klein dorpje in Tuscia mijmeren oude jagers over het verhaal van Luciano, een idealistische dronkaard die zich tussen twee glazen wijn in verzet tegen het beleid van de lokale prins. Hij is het zwarte schaap van de gemeenschap. Zijn vrije geest en amoureuze turbulenties leiden tot jaloezie en rivaliteit, wat hem uiteindelijk aanzet tot een onherstelbare daad. Uitgeleverd aan Argentinië onderneemt hij een reis naar het hart van Tierra del Fuego, op zoek naar een schat die voor hem wel eens de enige manier zou kunnen zijn om verlossing te vinden. Evenzeer een eerbetoon aan als een reflectie op de onvolledige en onvolmaakte aard van de mondelinge traditie, omarmt "The Legend of the Crab King" zowel magisch realisme als western, trouw aan de verhalende overdaad van volksverhalen. Regisseursduo Zoppis en Rigo de Righi leveren een fascinerende verhalenmengelmoes waarin Pasolini en Herzog samengaan, en waar uit elk shot een geloof in cinema en een hang naar romantiek spreekt. De kunst van het pastorale vermengt zich met surrealisme, het landelijke zwerven grenst aan de apocalyptische kruistocht. Deze zoektocht naar transcendentie is gevat in prachtige compacte korrelbeelden die zelfs de wapenbroeders van het analoge en het digitale slagen te verzoenen, waarmee de regisseurs ook herinneren aan de tijdloosheid en de reddende kracht van mythen, als enige kompas dat ons leidt wanneer alles verloren lijkt in de verste uithoek van de wereld.

  •    zon 14.05 > 14:00

    Une trop bruyante solitude   [Film + ontmoeting]

    El Batia Moûrt Soû
    Věra Caïs, 1994, FR-CZ, 35mm, ov fr ond eng, 88'

    Hanta (vertolkt door Philippe Noiret in één van zijn laatste grote rollen) vermaalt al 35 jaar lang tonnen boeken in een stoffige kelder ergens in Praag. Als literatuurliefhebber redt hij regelmatig boeken die hij verbergt in balen samengeperst papier. De rest van de tijd besteedt hij aan drinken, praten met de muizen of met de beroemde auteurs die hem met een bezoekje vereren…. Dit is een verfilming van de gelijknamige roman van de Tsjechische schrijver Bohumil Hrabal, “Al te luide eenzaamheid”. De film zou nooit het licht hebben gezien was er niet de verbetenheid van de regisseuse, de vrijgevigheid van de acteurs en 15 jaar procederen voor de rechtbank… om uiteindelijk heel discreet te worden uitgebracht in één enkele bioscoop in Parijs! Gelukkig blijven goede vrienden erover praten, zoals Raoul Vaneigem op de pagina’s van "El Batia moûrt soû"! Wij zijn dan ook superblij dat wij deze film van Věra Caïs voor het eerst in Brussel mogen vertonen, op origineel formaat dan nog wel!

    → Gevolgd door een ontmoeting met Věra Caïs

  •    zon 14.05 > 17:00

    Fanchon zingt Raoul Vaneigem   [Concert]

    El Batia Moûrt Soû
    Fanchon Daemers (chant, harpe celtique, guitare) & Jacques-Ivan Duchesne (guitare, accordéon),

    Raoul Vaneigem werd in 1934 geboren in Lessen (Lessines) in Henegouwen net als René Margitte overigens. Deze schrijver, filosoof en mediëvist is in de eerste plaats bekend geworden met zijn bijdrage aan de Situationistische Internationale, zijn boek "Traité de savoir-vivre à l’usage des jeunes générations" en het lied "La vie s’écoule, la vie s’enfuit". In 2012 inspireerde de actualiteit hem voor nieuwe composities, wat zijn samenwerking en vriendschap met de Luikse Fanchon Daemers inluidde. Deze libertaire zangeres publiceert net als Raoul Vaneigem in "El Batia moûrt soû". Hun samenwerking leidde eind 2022 tot dit recital, waarin originele en ongepubliceerde composities een dialoog aangaan met liederen en deuntjes die het pad van de libertaire filosoof markeerden.

  •    zon 14.05 > 19:30

    El Batia moûrt de rire   [Performance + kortfilms]

    El Batia Moûrt Soû

    Bijtende voorstelling met taartengooier Noël Godin als ceremonie-banketmeester, trouwe medewerker van "El Batia moûrt soû". Op het menu: 3 subversieve films die nergens anders dan in Nova te zien zijn, en een economisch-alcoholische lezing door dokter Lichic!

    + Prenons nos cliques, prenons nos claques, boutons le feu à la baraque !
    Noël Godin, 2008, BE, video, ov fr , 4'
    + Le Zizi sous clôture inaugure la culture
    Robert Dehoux, 1998, BE, video, ov fr , 12'
    + Art Gille, Terre fragile / Art gille, Terre fragile
    Louis Savary, Luc Herman & Serge Poliart, 1985, BE, super8 > video, ov 27'
    + Pour une valorisation industrielle éthique des embryons : comment redresser la Wallonie grâce aux sous-produits de la reproduction humaine ? / Voor een ethisch-industriële valorisatie van embryo’s: hoe Wallonië herstellen dankzij de bijproducten van de menselijke voortplanting?
    Dr Lichic, BE,
  •    zon 14.05 > 21:00

    En marche vers l’Effondrement !   [Film + ontmoeting]

    El Batia Moûrt Soû
    Alessandro Di Giuseppe & Adrien Juncker, 2023, FR, DCP, ov 86'

    Teleurgesteld door de opeenvolgende regeringen die te links zijn naar zijn smaak, stelt PAP’40 van de K€rk van de Zeer Heilige Con$umptie zich kandidaat voor het presidentschap 2022. Gevolgd door een cameraman aan wie hij roem en fortuin belooft, trekt PAP’40 over de Franse wegen om de kiezers te ontmoeten. Als een Don Quichot van de Big Business gaat hij zo ver dat hij profiteert van de bijeenkomsten van zijn concurrenten om ongegeneerd zijn blijde boodschap te verkondigen: Werk, Gehoorzaam, Consumeer! "En Marche vers l’Effondrement" is een ziedende parodie op spektakelpolitiek, in de grote traditie van politieke humor. De buitensporigheid ervan doet denken aan de Canal+ uitzending Groland waarvan sommige medeplichtigen in de aftiteling voorkomen. Een Belgische première die gegarandeerd gaat knallen!

    → Gevolgd door een ontmoeting met de regisseurs

  • don 18.05 > 20:00

    C’est une belle carte postale...   [Plan B]

    Divers
    Fatima Sissani, 2022, FR, DCP, ov fr , 97'

    Plan d’Aou, ten noorden van Marseille, is een oude citéwijk uit de jaren zeventig met een schitterend uitzicht op de aanlegplaats van Estaque. Sinds de jaren negentig hebben stedelijke projecten het gebied grondig hervormd. Tegenwoordig is het een charmante en rustige woonwijk, met een mediatheek in natuursteen. Een prachtige ansichtkaart, met andere woorden. Maar behalve aan de oppervlakte is er niet veel veranderd: drugshandel is er nog steeds een plaag, de schooluitval en de werkloosheid zijn niet of nauwelijks verminderd en de wijk blijft moeilijk bereikbaar. Erger nog, de stadsvernieuwing heeft de wijk helemaal versnipperd en de solidariteitsbanden, die de laatste veertig jaar waren ontstaan, verbroken. Fatima Sissani, voormalig journalist, auteur van talrijke reportages ("Le Monde diplomatique", France Culture...) en regisseur van verschillende documentaires over Algerije, gaat op onderzoek en geeft het woord aan vrouwen met verschillende achtergronden en van verschillende generaties. Zij getuigen, analyseren en stellen de hypocrisie van het beleid in de volkswijken aan de kaak.

    → Vertoning gevolgd door een ontmoeting met Fatima Sissani

  • vri 19.05 > 20:00

    This is Not a Burial, It’s a Resurrection   [Film]

    Releases
    Lemohang Jeremiah Mosese, 2019, LS, DCP, ov ond ond fr & eng, 122'

    Mantoa is oud. Haar zoon verliet het natte groene Lesotho op zoek naar werk. Hij stierf een brutale dood in een Zuid-Afrikaanse goudmijn. Mantoa heeft niets meer en ook zij zou graag dood willen. Ze hoort echter dat er een dam zal worden gebouwd. Een dam die het dorp en de begraafplaats zal overspoelen, de levenden zal verdringen en de doden zal uitwissen. Juist daarom zal ze weer op de been komen en proberen te voorkomen dat er een wereld verdwijnt.
    Deze visueel verbluffende en innovatief vertelde film van Lemonhang Jeremiah Mosese maakte indruk in het festivalcircuit. Ook Nova vertoonde hem tijdens de vijfde editie van Africa is/in the Future.
    Het verhaal is er één van verzet, een reflectie op moderniteit in een bergachtig, vochtig en koud gebied van Afrika, met een poëtische kracht zonder het de kijker te geriefelijk te maken. De krachttoer schuilt in het vermogen van de film een verontrustende fictie te bieden, zowel in het verhaal als in de enscenering, montage en kleuren, terwijl de aangrijpende realiteit binnenkomt, versterkt door het intense acteerwerk van Mary Twala Mhlongo. Deze Zuid-Afrikaanse actrice die te zien was in Beyoncé’s "Black is King", stierf kort na de draaidagen. Het lijkt wel of we haar laatste momenten echt meebeleven. Een bijzonder originele film uit een land waarvan we zelden films zien, redenen te over om hem meer dan een keer te vertonen.

  • vri 19.05 > 22:30

    The Legend of the Crab King   [Film]

    Releases
    Alessio Rigo de Righi & Matteo Zoppis, 2021, DCP, ov es & it ond fr & eng, 106'

    In een klein dorpje in Tuscia mijmeren oude jagers over het verhaal van Luciano, een idealistische dronkaard die zich tussen twee glazen wijn in verzet tegen het beleid van de lokale prins. Hij is het zwarte schaap van de gemeenschap. Zijn vrije geest en amoureuze turbulenties leiden tot jaloezie en rivaliteit, wat hem uiteindelijk aanzet tot een onherstelbare daad. Uitgeleverd aan Argentinië onderneemt hij een reis naar het hart van Tierra del Fuego, op zoek naar een schat die voor hem wel eens de enige manier zou kunnen zijn om verlossing te vinden. Evenzeer een eerbetoon aan als een reflectie op de onvolledige en onvolmaakte aard van de mondelinge traditie, omarmt "The Legend of the Crab King" zowel magisch realisme als western, trouw aan de verhalende overdaad van volksverhalen. Regisseursduo Zoppis en Rigo de Righi leveren een fascinerende verhalenmengelmoes waarin Pasolini en Herzog samengaan, en waar uit elk shot een geloof in cinema en een hang naar romantiek spreekt. De kunst van het pastorale vermengt zich met surrealisme, het landelijke zwerven grenst aan de apocalyptische kruistocht. Deze zoektocht naar transcendentie is gevat in prachtige compacte korrelbeelden die zelfs de wapenbroeders van het analoge en het digitale slagen te verzoenen, waarmee de regisseurs ook herinneren aan de tijdloosheid en de reddende kracht van mythen, als enige kompas dat ons leidt wanneer alles verloren lijkt in de verste uithoek van de wereld.

  •    zat 20.05 > 18:00

    Kortfilms   [Kortfilms]

    Jean-Denis Bonan

    Geschreven en geregisseerd met patiënten en personeel van de La Borde-kliniek, neemt deze parabel over afwijzing van overbodige lichamen en van de andere, een radicale politieke positie in over waanzin.

    + L’École des fous
    Jean-Denis Bonan, 1967, FR, DCP, ov fr , 32'
    + Mathieu fou
    Jean-Denis Bonan, 1967, FR, DCP, ov fr , 17'
    + Tristesse des anthropophages
    Jean-Denis Bonan, 1966, FR, DCP, ov fr , 23'
    + Un crime d’amour
    Jean-Denis Bonan, 1965, FR, DCP, ov fr , 6'
    + ...
  •    zat 20.05 > 21:00

    La Femme bourreau

    Jean-Denis Bonan
    Jean-Denis Bonan, 1968, FR, DCP, ov fr , 69'

    Na de executie van een seriemoordenares op prostituees vinden er opnieuw soortgelijke moorden plaats. De politie maakt jacht op een mysterieuze jonge vrouw... Een lange achtervolging begint in een donkere hoofdstad waar de schaduw van Fantomas nog steeds lijkt op te doemen. Tot de inspecteur die het onderzoek leidt, ontdekt dat de moordenaar in feite een travestiet is, gefolterd door zijn geesten. Deze donkere en erotische film, gefilmd in Parijs tijdens de gebeurtenissen van mei 1968, met zijn nouvelle vague en expressionistische invloeden, werd pas eind 2015 uitgebracht. Deze film als een giallo gedraaid op de wijze van cinéma vérité verdient een plaats op het erepodium van de transgressieve cinema.

    + La Vie brève de Monsieur Meucieu
    Jean-Denis Bonan, 1962, FR, HD, ov fr , 12'
  •    zon 21.05 > 15:00

    Le bel émoi de mai + Un simple exemple

    Jean-Denis Bonan

    Voor Jean-Denis Bonan was er nooit "politiek" aan de ene kant en "film" aan de andere kant, maar één enkel gebaar dat beide samenvoegt. Deze vruchtbare interactie tussen esthetiek en ambitie, strijdvormen en vormenstrijd, is zonder twijfel wat zijn cinema het best definieert. Het belang ervan wordt duidelijk als we "Un simple exemple" (1975), een documentaire versie van "Crime de Monsieur Lange" (Jean Renoir, 1936), herbekijken. De werknemers van de drukkerij Darboy in Montreuil wonnen hun staking omdat ze ook gefilmd werden, ze vonden hun modaliteiten uit naargelang de op te nemen scènes, ze behaalden de zege en produceerden een prachtig oeuvre. De vertoning wordt voorafgegaan door een recente hermontage van "Bel émoi de mai": Parijs, mei 68, op de barricaden of op de muren, een opstand van alles en iedereen, een puur moment van poëzie.

    + Le Bel émoi de mai
    Jean-Denis Bonan, 1968, FR, DCP, ov fr , 35'
    + Un simple exemple
    Collectif Cinélutte, 1975, FR, DCP, ov fr , 40'
  •    zon 21.05 > 17:00

    Carthage Edouard Glissant + De la résistance des digues

    Jean-Denis Bonan
    + Carthage Edouard Glissant
    Jean-Denis Bonan, 2006, FR, DCP, ov fr , 54'
    + De la résistance des digues
    Yvan Petit, 2021, FR, DCP, ov fr , 45'
  •    zon 21.05 > 21:00

    La Guerre m’a pris dans ses bras

    Jean-Denis Bonan
    Jean-Denis Bonan, 2023, FR, DCP, ov ond fr, 105'

    Jean-Denis Bonan mag dan wel op pensioen zijn, hij blijft onconventionele vormen verkennen, omringd door zijn levenslange vrienden, tachtigjarigen die weigeren hun wapens neer te leggen, jazzmensen, schrijvers, activisten en kunstenaars van allerlei slag: oude rotten in het vak, zeker, maar met een brutale jeugd, ondanks de rimpels die op hun gezichten verschijnen als twee aan elkaar geplakte pelliculelinten. Dat blijkt uit "La guerre m’a pris dans ses bras", een film die momenteel wordt gemonteerd, een work in progress dat hij ons vanavond met lef onvoltooid presenteert. "Wat mij steeds meer interesseert in fictie is het organiseren van een soort verhaallijn die dichter bij een gedicht staat dan bij een roman en het filmen van deze denkbeeldige wereld alsof het een documentaire is. Mijn laatste films zijn dus ficties geïmproviseerd en geconstrueerd met de incidenten van het filmen en misschien dankzij deze incidenten. Meer dan de andere films werd "La Guerre m’a pris dans ses bras" geplaagd door talrijke ongelukken die van de rushes van deze film een soort reserve van niet met elkaar verbonden scènes maakten. Dit betekent dat deze film in zekere zin is gemaakt als een archieffilm die in de montage tot stand is gekomen" (Jean-Denis Bonan, brief van 21 februari 2023).

  •    don 25.05 > 19:00

    Jan Vromman #1 - 1983 tot 1988   [Kortfilms]

    Jan Vromman
    + Acte pur & Brut
    Jan Vromman, 1982, BE, super8 > video, zonder dial, 5'
    + Le Triomphe du serpent / De Zege van de Slang
    Jan Vromman, 1985, BE, video, zonder dial, 9'
    + AVV-VVK, un scénario / AVV-VVK, een scenario
    Jan Vromman, 1988, BE, video, nl ond fr, 37'
    + ...
  •    don 25.05 > 21:00

    Jan Vromman #2 - 1989 tot 2005   [Kortfilms]

    Jan Vromman
    + Gand, 10 juin 1989 / Gent, 10 juni 1989
    Jan Vromman, 1989, BE, video, zonder dial, 5'
    + Omnium Gallorum Fortissime Cantant Belgae
    Jan Vromman, 1989, BE, video, nl ond fr, 5'
    + Le chantre Demodokos / De zanger Demodokos
    Jan Vromman, 1994, BE, video, nl ond fr, 7'
    + 100 ans / 100 jaar / 100 ans
    Jan Vromman, 1995, BE, video, vt fr , 2'
    + Dix formules pour conjurer le diable / Tien formules om de duivel te bezweren
    Jan Vromman, 1997, BE, video, nl ond fr, 26'
    + ...
  • vri 26.05 > 20:00

    Als reuzen sterven   [Film]

    Jan Vromman
    Quand les Géants meurent / When Giants Die
    Jan Vromman, 2022, BE, DCP, ov nl ond fr & eng, 78'

    Na zijn vorige film, ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’, houdt Jan Vromman onze samenleving een nieuwe spiegel voor. Die van de volksdemonstraties, traditionele stoeten en optochten maar ook de hedendaagse ‘prides’. Een lange reeks aan rituelen die verbonden worden door een mengeling van feestelijkheid, transgressie, het verlangen erbij te horen, maar evenzeer om toeristen aan te trekken of de gevestigde orde te bevestigen. De documentairemaker, die een titel heeft gekozen met een knipoog naar het mythische "Les statues meurent aussi" van Alain Resnais en Chris Marker, kijkt naar de reuzen van de optochten door de ogen van drie generaties. Doorheen de vele optochten is er als rode lijn het verhaal van Frans, grootvader van Jan (die in werkelijkheid zijn oom was), en die vertolkt wordt door een acteur en een hond. Frans was de stoetenbouwer en ontwerper voor Vlaamse steden en dorpen tussen 1954 en 2005, waarvan in de film ongelooflijke archiefbeelden worden gebruikt. De zoon is Jan, de tweede generatie, die de geschiedenis van de processies in de context plaatst van optochten, carnavals en processies, met hun enscenering, muziek, figuranten en politietoezicht. Dan komt de derde generatie in beeld, die van de zoon van de regisseur, op zoek naar een andere verbeelding en meer eigentijdse en spontane vormen. De straat heroveren, een gemeenschap vormen, van gedachten wisselen in de openbare ruimte, samen buiten zijn... "De straat is de moeder van de democratie", zegt Jan Vromman. Ze opgeven is het verliezen van de vrijheid.

    → 14.04 om 20u: vertoning gevolgd door een ontmoeting met Jan Vromman

  • vri 26.05 > 22:00

    Litan : La Cité des spectres verts   [Nocturne]

    Speciale avonden
    Jean-Pierre Mocky, 1982, FR, ov fr , 88'

    In het kleine bergdorpje Litan worden elk jaar de doden gevierd. Gemaskerd, met een fanfare of met een koorddanser, iedereen neemt op zijn of haar eigen manier deel aan het feest. Behalve voor de personages gespeeld door Mocky zelf en Marie-José Nat, voor wie de dag heel anders gaat uitpakken... "Litan" is één van de weinige fantastische films van Mocky, waarvan de sfeer doet denken aan zijn eigen "Cité de l’indicible peur" of John Carpenters "The Fog". Michel Chion zei over deze film dat Mocky "een bepaalde traditie binnen film, een smaak voor goede timing" in stand hield. Dit geldt des te meer hier waar het ritme, naast de sfeer en de muziek van Nino Ferrer, de charme van de film uitmaakt. Mocky pronkte met het feit dat "Litan" door John Boorman en Brian de Palma werd uitgejouwd op het festival van Avoriaz, waar het in 1982 de prijs van de kritiek kreeg. Maar hij vergat niet erop te wijzen dat het Spielberg was die, verleid door de film, de rechten ervan kocht. Hoe dan ook, Jean-Pierre Mocky maakte met "Litan" een compromisloze fantasiefilm die meetelt in het Franse filmlandschap van de jaren 1980.

  • zat 27.05 > 20:00

    For What It’s Worth   [Prima Nova]

    Divers
    Ben De Raes, 2022, BE, DCP, ov el ond fr & nl, 70'

    We zien twee mannen graven in een duistere tunnel op de bodem van een Filipijnse coöperatieve goudmijn. Vervolgens reizen we verder naar Griekenland, waar we activisten ontmoeten die vechten tegen de Skouries-mijn, een gigantische open mijn die wordt geëxploiteerd door het bedrijf Eldorado Gold. Tot slot duiken we in een Belgisch laboratorium waar onderzoekers de microchips van morgen ontwikkelen. "For What It’s Worth" reist heen en weer tussen deze drie locaties, en toont ze met eenzelfde precisie. Dit is het soort film dat vragen stelt door bescheiden brokjes werkelijkheid aan elkaar te plakken. De film gaat over goud en extractivisme, in een tijdperk waarin de bodemschatten van de aarde op een ongekend niveau worden ontgonnen. Hoewel het financieel kapitalisme ons probeert ervan te overtuigen dat de goudkoorts voorbij is, herinnert Ben De Raes ons eraan dat metaalontginning de wereld nog steeds te gronde aan het richten is, omdat zeldzame ertsen nodig zijn om de computerprocessoren te maken die de hedendaagse financiële wereld draaiende houden.

    → Vertoning gevolgd door een ontmoeting met Ben De Raes

  • zat 27.05 > 22:00

    One, Two, Three, Viva l’Algérie   [Film]

    Releases
    Samuel Ab & Amine Kouti, 2022, FR, DCP, ov fr & ar ond eng, 75'

    “One, Two, Three, Viva Algeria", het motto van Algerijnse supporters wordt overal gezongen: op straat, in het stadion, in Algerije en in Frankrijk. In 1958 moedigde de leus al het nationale team van het National Liberation Front (FLN) aan tijdens de eerste wedstrijd op het internationale toneel van een voetbalteam in de kleuren van een onafhankelijk Algerije. Sindsdien is het lied onlosmakelijk verbonden met de grote voetbalmomenten, totdat het in 2019 het stadion verliet en richting straat ging waar het deze keer de Algerijnse jeugd aanmoedigde deel te nemen aan de Hirak en zo president Abdelaziz Bouteflika uit het politieke spel te halen. "One, Two, Three, Viva l’Algérie" opent het vizier dat uitkijkt op de banden die zijn geweven tussen sport, herinnering en nationale identiteit. Deze documentaire die de valkuilen van afstandelijkheid behendig weet te omzeilen, is een levendige onderdompeling in de ruimtes naast de stadions, op straat en in de cafés, daar waar de polsslag van de supporters voelbaar is.

    → Vertoning gevolgd door een concert van Tighri Uzar op 15.04. Een ticket voor de hele avond : 10€/8€

    → Vertoningen gevolgd door een ontmoeting met de filmploeg op 15.04 en 30.04

  • zon 28.05 > 18:00

    The Legend of the Crab King   [Film]

    Releases
    Alessio Rigo de Righi & Matteo Zoppis, 2021, DCP, ov es & it ond fr & eng, 106'

    In een klein dorpje in Tuscia mijmeren oude jagers over het verhaal van Luciano, een idealistische dronkaard die zich tussen twee glazen wijn in verzet tegen het beleid van de lokale prins. Hij is het zwarte schaap van de gemeenschap. Zijn vrije geest en amoureuze turbulenties leiden tot jaloezie en rivaliteit, wat hem uiteindelijk aanzet tot een onherstelbare daad. Uitgeleverd aan Argentinië onderneemt hij een reis naar het hart van Tierra del Fuego, op zoek naar een schat die voor hem wel eens de enige manier zou kunnen zijn om verlossing te vinden. Evenzeer een eerbetoon aan als een reflectie op de onvolledige en onvolmaakte aard van de mondelinge traditie, omarmt "The Legend of the Crab King" zowel magisch realisme als western, trouw aan de verhalende overdaad van volksverhalen. Regisseursduo Zoppis en Rigo de Righi leveren een fascinerende verhalenmengelmoes waarin Pasolini en Herzog samengaan, en waar uit elk shot een geloof in cinema en een hang naar romantiek spreekt. De kunst van het pastorale vermengt zich met surrealisme, het landelijke zwerven grenst aan de apocalyptische kruistocht. Deze zoektocht naar transcendentie is gevat in prachtige compacte korrelbeelden die zelfs de wapenbroeders van het analoge en het digitale slagen te verzoenen, waarmee de regisseurs ook herinneren aan de tijdloosheid en de reddende kracht van mythen, als enige kompas dat ons leidt wanneer alles verloren lijkt in de verste uithoek van de wereld.

  • zon 28.05 > 20:00

    Se fate i bravi

    Terug naar Genua
    (The Dream and the Violence)
    Stefano Collizzolli & Daniele Gaglianone, 2022, BE-IT, DCP, ov it ond fr & eng, 101'

    Net als honderdduizenden andere betogers begeeft Stefano Collizzolli zich enthousiast naar Genua. Met zijn handcamera filmt hij wat een belangrijk en heuglijk moment belooft te worden in de strijd tegen de neoliberale globalisering. Maar geschokt keert hij terug naar huis… Het duurt bijna 20 jaar vooraleer hij de beelden terug bekijkt. Hij gebruikt ze als uitgangspunt voor een film waarin hij Evandro Fornasier vraagt het verhaal te vertellen over de gebeurtenissen van 19 tot 21 juli 2001. Ze kenden elkaar destijds niet, maar ze deelden hun honger naar sociale rechtvaardigheid en bevonden zich in dezelfde menigte betogers. Slechts enkele tientallen meters scheidden hen in de straten van Genua, maar ze bleken beslissend voor het verloop van hun twee verhalen... "Se fate i bravi" (letterlijk: "Als je braaf en wijs bent") is zowel een reis door de mechanismen van de macht als een herinnering aan wat voor velen een onuitwisbare wonde blijft, een verhaal om te vergeten...

  • zon 28.05 > 22:00

    This is Not a Burial, It’s a Resurrection   [Film]

    Releases
    Lemohang Jeremiah Mosese, 2019, LS, DCP, ov ond ond fr & eng, 122'

    Mantoa is oud. Haar zoon verliet het natte groene Lesotho op zoek naar werk. Hij stierf een brutale dood in een Zuid-Afrikaanse goudmijn. Mantoa heeft niets meer en ook zij zou graag dood willen. Ze hoort echter dat er een dam zal worden gebouwd. Een dam die het dorp en de begraafplaats zal overspoelen, de levenden zal verdringen en de doden zal uitwissen. Juist daarom zal ze weer op de been komen en proberen te voorkomen dat er een wereld verdwijnt.
    Deze visueel verbluffende en innovatief vertelde film van Lemonhang Jeremiah Mosese maakte indruk in het festivalcircuit. Ook Nova vertoonde hem tijdens de vijfde editie van Africa is/in the Future.
    Het verhaal is er één van verzet, een reflectie op moderniteit in een bergachtig, vochtig en koud gebied van Afrika, met een poëtische kracht zonder het de kijker te geriefelijk te maken. De krachttoer schuilt in het vermogen van de film een verontrustende fictie te bieden, zowel in het verhaal als in de enscenering, montage en kleuren, terwijl de aangrijpende realiteit binnenkomt, versterkt door het intense acteerwerk van Mary Twala Mhlongo. Deze Zuid-Afrikaanse actrice die te zien was in Beyoncé’s "Black is King", stierf kort na de draaidagen. Het lijkt wel of we haar laatste momenten echt meebeleven. Een bijzonder originele film uit een land waarvan we zelden films zien, redenen te over om hem meer dan een keer te vertonen.

  •    don 01.06 > 20:00

    La nuit tombée sur nos âmes   [Film + rencontre + lectures]

    Terug naar Genua

    Een terugblik op de gebeurtenissen van juli 2001 in Genua, aan de hand van film, literatuur en herinneringen van betogers.

    → De vertoning wordt gevolgd door een ontmoeting met Frédéric Paulin, een demonstrant op de tegentop van de G8 in 2001 en auteur van "La Nuit tombée sur nos âmes", dat 20 jaar later werd gepubliceerd. In deze politieroman wordt aan de hand van de intieme verhalen van uiteenlopende personages goed gedocumenteerd teruggeblikt op wat waarschijnlijk het begin is geweest van een vorm van "ordehandhaving" die ook vandaag nog wereldwijd wordt toegepast. David Murgia en Maïa Chauvier lezen deze avond voor. De opbrengst gaat naar het Steuncomité Vincenzo Vecchi, waarvan de leden ook aanwezig zullen zijn. De boekenwinkel Météores is aanwezig met een selectie boeken.

    + Carlo Giuliani, Ragazzo
    Francesca Comencini, 2002, IT, HD, it ond fr, 63'
  • vri 02.06 > 19:30

    Focus Petites Planètes   [Compilatie]

    Concerts + Films

    Een kleine wereldreis met Petites Planètes, een project van Priscilla Telmon en Vincent Moon, filmmakers en geluidsverkenners die hun documentaire werk ter plekke maken, als een dans met de gefilmde onderwerpen. Hun reizen nemen ons mee naar heilige rituelen, naar kunstenaars die muzikale tradities in stand houden of die experimenteren met nieuwe vormen. De selectie van vanavond, een kleine glimp in hun uitgebreide collectie, omvat enkele van de artiesten uit de catalogus van Le Saule, waarvan sommige te horen zijn op de vinylopnames van Vincent Moon.

    https://petitesplanetes.earth/

    + La Maison d’amour - Dastgâh-e Navâ
    Vincent Moon, 2011, FR, DCP, ov fa , 5'
    + Take Away Show – Dakha Brakha
    Vincent Moon, 2012, GB-GB, DCP, ov eng , 10'
    + OKO, Carnets de Russie – Le Grand Jihad
    Vincent Moon, 2012, RU-RU, DCP, ov ru , 8'
    + Calling the New Gods – Senyawa (Re-cut version)
    Vincent Moon, 2012, ID, DCP, ov id , 5'
    + Sonidos del Perú – Justina
    Priscilla Telmon & Vincent Moon, 2013, PE, DCP, ov es ond fr, 15'
    + ...
  • vri 02.06 > 21:00

    Antoine Loyer & mégalodons malades   [Concerts]

    Concerts + Films
    Antoine Loyer, Anna Calsina Forrellad, Quentin Manfroy, Sandra Naji, Ariana Marcolini, Morgane Trouillet & Lucas Ravinale, BE-FR,

    Sinds Antoine Loyer zich met liedjes is gaan bezighouden, hebben samenwerkingen en albums elkaar opgevolgd, naast muzikale workshops in Belgische scholen en gespecialiseerde centra, waaruit een duizendtal liedjes zijn ontstaan! "Vin de Sprite", de groep die in december 2022 in Nova speelde tijdens het Art Brut-festival, was het resultaat van één van deze projecten. Vanavond is het de beurt aan de "nevels van vrouwenstemmen en rebelse instrumentalisten", Antoine Loyer & Mégalodons malades, om op te treden in Nova, ter gelegenheid van de release van de LP "Talamanca". Opgenomen in het gelijknamige dorp in Catalonië, ligt dit album in het formele en offensieve verlengde van Antoine zijn stijl: hybride liedjes met gesyncopeerde ritmes, oftewel "anarcho-kinderlijke, aardmantel of rauwe melk"- folk. Een genot voor het oor en de geest!

    + Aurélien Merle
  • zat 03.06 > 20:00

    Catbit Thistle   [Films + concert]

    Concerts + Films

    Catbit Thistle is een samenwerking tussen Jasper Lee en Walker Yancey, beiden uit de underground scene van Birmingham, Alabama. Als duo presenteren ze een selectie van hun muziekvideo’s, experimentele films, korte documentaires en een nieuwe film, Pastoral, waarop ze muziek maken. Jasper Lee, een veelzijdig beeldend kunstenaar en instrumentontwerper, runt ook een label, Sweet Wreath, waarop hij lokale artiesten uitbrengt, waarmee hij generaties en stijlen mengt in een stad waar barrières niet altijd gemakkelijk te overkomen zijn. Zelf speelt hij in verschillende bands, waaronder Silica Gel, waarvoor hij verschillende video’s heeft geregisseerd die vanavond te zien zijn. Walker Yancey speelt als audiovisueel kunstenaar en muzikant mee met Lil White Bitch, Flusnoix en Zenosyn. Hun bezoek is een gelegenheid om de pols te nemen van de experimentele rock uit het Amerikaanse Zuiden.

    + Florian Guibert
  • zon 04.06 > 16:00

    Nico et Patou   [Cineketje]

    Divers
    Ismo Virtanen & Mariko Härkönen, 2001, FI, DCP, zonder dial, 43'

    Nico de kleine kever leidt een afgezonderd, gezapig luizenleventje op de boerenbuiten. Hij woont in een eenvoudig huis dat hij zelf in een boomstronk heeft gebouwd. Op een zonnige dag, terwijl Nico druk bezig is met zijn lenteschoonmaak, maakt meikever Patou een opgemerkte entree in zijn leven. Maar Nico is niet bereid om zonder slag of stoot zijn gewoontes aan te passen aan deze nieuwe, ongenode huisgenoot. Hoewel het heel wat tijd en moeite zal vergen van beide beestjes om elkaar te begrijpen en samen te leren leven, groeien ze uiteindelijk naar elkaar toe en worden ze beste maatjes. Kom en ontdek de avonturen van Nico en Patou in deze tedere en kleurrijke stopmotionfilm waarin de gebaren en blikken van de personages zo juist zijn dat woorden overbodig zijn. In de meest universele aller talen – mime en gebrabbel – ontdekken de allerkleinsten wat er zich allemaal afspeelt bij onze krioelende vrienden de insecten. Het ene doldwaze avontuur volgt het andere op, en brengt hulde aan vriendschap en samenleven, met respect voor de natuur in het achterhoofd.

    => à partir de XX ans // vanaf XX jaar

  • zon 04.06 > 18:00

    Als reuzen sterven   [Film]

    Jan Vromman
    Quand les Géants meurent / When Giants Die
    Jan Vromman, 2022, BE, DCP, ov nl ond fr & eng, 78'

    Na zijn vorige film, ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’, houdt Jan Vromman onze samenleving een nieuwe spiegel voor. Die van de volksdemonstraties, traditionele stoeten en optochten maar ook de hedendaagse ‘prides’. Een lange reeks aan rituelen die verbonden worden door een mengeling van feestelijkheid, transgressie, het verlangen erbij te horen, maar evenzeer om toeristen aan te trekken of de gevestigde orde te bevestigen. De documentairemaker, die een titel heeft gekozen met een knipoog naar het mythische "Les statues meurent aussi" van Alain Resnais en Chris Marker, kijkt naar de reuzen van de optochten door de ogen van drie generaties. Doorheen de vele optochten is er als rode lijn het verhaal van Frans, grootvader van Jan (die in werkelijkheid zijn oom was), en die vertolkt wordt door een acteur en een hond. Frans was de stoetenbouwer en ontwerper voor Vlaamse steden en dorpen tussen 1954 en 2005, waarvan in de film ongelooflijke archiefbeelden worden gebruikt. De zoon is Jan, de tweede generatie, die de geschiedenis van de processies in de context plaatst van optochten, carnavals en processies, met hun enscenering, muziek, figuranten en politietoezicht. Dan komt de derde generatie in beeld, die van de zoon van de regisseur, op zoek naar een andere verbeelding en meer eigentijdse en spontane vormen. De straat heroveren, een gemeenschap vormen, van gedachten wisselen in de openbare ruimte, samen buiten zijn... "De straat is de moeder van de democratie", zegt Jan Vromman. Ze opgeven is het verliezen van de vrijheid.

    → 14.04 om 20u: vertoning gevolgd door een ontmoeting met Jan Vromman

  • zon 04.06 > 19:30

    This is Not a Burial, It’s a Resurrection   [Film]

    Releases
    Lemohang Jeremiah Mosese, 2019, LS, DCP, ov ond ond fr & eng, 122'

    Mantoa is oud. Haar zoon verliet het natte groene Lesotho op zoek naar werk. Hij stierf een brutale dood in een Zuid-Afrikaanse goudmijn. Mantoa heeft niets meer en ook zij zou graag dood willen. Ze hoort echter dat er een dam zal worden gebouwd. Een dam die het dorp en de begraafplaats zal overspoelen, de levenden zal verdringen en de doden zal uitwissen. Juist daarom zal ze weer op de been komen en proberen te voorkomen dat er een wereld verdwijnt.
    Deze visueel verbluffende en innovatief vertelde film van Lemonhang Jeremiah Mosese maakte indruk in het festivalcircuit. Ook Nova vertoonde hem tijdens de vijfde editie van Africa is/in the Future.
    Het verhaal is er één van verzet, een reflectie op moderniteit in een bergachtig, vochtig en koud gebied van Afrika, met een poëtische kracht zonder het de kijker te geriefelijk te maken. De krachttoer schuilt in het vermogen van de film een verontrustende fictie te bieden, zowel in het verhaal als in de enscenering, montage en kleuren, terwijl de aangrijpende realiteit binnenkomt, versterkt door het intense acteerwerk van Mary Twala Mhlongo. Deze Zuid-Afrikaanse actrice die te zien was in Beyoncé’s "Black is King", stierf kort na de draaidagen. Het lijkt wel of we haar laatste momenten echt meebeleven. Een bijzonder originele film uit een land waarvan we zelden films zien, redenen te over om hem meer dan een keer te vertonen.

  • zon 04.06 > 22:00

    Se fate i bravi

    Terug naar Genua
    (The Dream and the Violence)
    Stefano Collizzolli & Daniele Gaglianone, 2022, BE-IT, DCP, ov it ond fr & eng, 101'

    Net als honderdduizenden andere betogers begeeft Stefano Collizzolli zich enthousiast naar Genua. Met zijn handcamera filmt hij wat een belangrijk en heuglijk moment belooft te worden in de strijd tegen de neoliberale globalisering. Maar geschokt keert hij terug naar huis… Het duurt bijna 20 jaar vooraleer hij de beelden terug bekijkt. Hij gebruikt ze als uitgangspunt voor een film waarin hij Evandro Fornasier vraagt het verhaal te vertellen over de gebeurtenissen van 19 tot 21 juli 2001. Ze kenden elkaar destijds niet, maar ze deelden hun honger naar sociale rechtvaardigheid en bevonden zich in dezelfde menigte betogers. Slechts enkele tientallen meters scheidden hen in de straten van Genua, maar ze bleken beslissend voor het verloop van hun twee verhalen... "Se fate i bravi" (letterlijk: "Als je braaf en wijs bent") is zowel een reis door de mechanismen van de macht als een herinnering aan wat voor velen een onuitwisbare wonde blijft, een verhaal om te vergeten...

  • don 08.06 > 20:00

    Open Screen   [Kortfilms]

    Divers

    Sinds het begin van Nova nodigt de Open Screen je uit om je eigen films op het grote scherm te komen vertonen. Of het nu je eerste film is of de vrucht van jarenlange ervaring, alle voorgestelde films worden vertoond, ongeacht genre en formaat, op voorwaarde dat ze niet langer duren dan 15 minuten. Open Screen bestaat net als Nova al zesentwintig jaar en is al die tijd gratis toegankelijk geweest voor een vaak talrijk publiek dat uit is op verrassingen. Aarzel dus niet, en stuur je film met een technische fiche minstens een week op voorhand op.

  • vri 09.06 > 20:00

    Se fate i bravi

    Terug naar Genua
    (The Dream and the Violence)
    Stefano Collizzolli & Daniele Gaglianone, 2022, BE-IT, DCP, ov it ond fr & eng, 101'

    Net als honderdduizenden andere betogers begeeft Stefano Collizzolli zich enthousiast naar Genua. Met zijn handcamera filmt hij wat een belangrijk en heuglijk moment belooft te worden in de strijd tegen de neoliberale globalisering. Maar geschokt keert hij terug naar huis… Het duurt bijna 20 jaar vooraleer hij de beelden terug bekijkt. Hij gebruikt ze als uitgangspunt voor een film waarin hij Evandro Fornasier vraagt het verhaal te vertellen over de gebeurtenissen van 19 tot 21 juli 2001. Ze kenden elkaar destijds niet, maar ze deelden hun honger naar sociale rechtvaardigheid en bevonden zich in dezelfde menigte betogers. Slechts enkele tientallen meters scheidden hen in de straten van Genua, maar ze bleken beslissend voor het verloop van hun twee verhalen... "Se fate i bravi" (letterlijk: "Als je braaf en wijs bent") is zowel een reis door de mechanismen van de macht als een herinnering aan wat voor velen een onuitwisbare wonde blijft, een verhaal om te vergeten...

  • vri 09.06 > 22:00

    One, Two, Three, Viva l’Algérie   [Film]

    Releases
    Samuel Ab & Amine Kouti, 2022, FR, DCP, ov fr & ar ond eng, 75'

    “One, Two, Three, Viva Algeria", het motto van Algerijnse supporters wordt overal gezongen: op straat, in het stadion, in Algerije en in Frankrijk. In 1958 moedigde de leus al het nationale team van het National Liberation Front (FLN) aan tijdens de eerste wedstrijd op het internationale toneel van een voetbalteam in de kleuren van een onafhankelijk Algerije. Sindsdien is het lied onlosmakelijk verbonden met de grote voetbalmomenten, totdat het in 2019 het stadion verliet en richting straat ging waar het deze keer de Algerijnse jeugd aanmoedigde deel te nemen aan de Hirak en zo president Abdelaziz Bouteflika uit het politieke spel te halen. "One, Two, Three, Viva l’Algérie" opent het vizier dat uitkijkt op de banden die zijn geweven tussen sport, herinnering en nationale identiteit. Deze documentaire die de valkuilen van afstandelijkheid behendig weet te omzeilen, is een levendige onderdompeling in de ruimtes naast de stadions, op straat en in de cafés, daar waar de polsslag van de supporters voelbaar is.

    → Vertoning gevolgd door een concert van Tighri Uzar op 15.04. Een ticket voor de hele avond : 10€/8€

    → Vertoningen gevolgd door een ontmoeting met de filmploeg op 15.04 en 30.04

  • zat 10.06 > 20:00

    Kologo Power   [Films + concert]

    Concerts + Films

    Een avond rond de kologo, een melodisch en percussief snaarinstrument van kalebas dat in Ghana in allerlei belangrijke ceremonies tijdens een mensenleven wordt bespeeld. De rondtrekkende troubadours, die al zingend de kologo bespelen, overstijgen de intense momenten en transformeren begrafenissen in een heftige catharsis.

    + King Ayisoba Trio
    + Long Live the Dead!
    Sofie Hanegreefs & Kris Pannecoucke, 2023, BE, DCP, ov ond fr, 39'
    + Kologo Power
    Nick Helderman, 2021, NL, DCP, ov eng , 7'
  • zon 11.06 > 18:00

    This is Not a Burial, It’s a Resurrection   [Film]

    Releases
    Lemohang Jeremiah Mosese, 2019, LS, DCP, ov ond ond fr & eng, 122'

    Mantoa is oud. Haar zoon verliet het natte groene Lesotho op zoek naar werk. Hij stierf een brutale dood in een Zuid-Afrikaanse goudmijn. Mantoa heeft niets meer en ook zij zou graag dood willen. Ze hoort echter dat er een dam zal worden gebouwd. Een dam die het dorp en de begraafplaats zal overspoelen, de levenden zal verdringen en de doden zal uitwissen. Juist daarom zal ze weer op de been komen en proberen te voorkomen dat er een wereld verdwijnt.
    Deze visueel verbluffende en innovatief vertelde film van Lemonhang Jeremiah Mosese maakte indruk in het festivalcircuit. Ook Nova vertoonde hem tijdens de vijfde editie van Africa is/in the Future.
    Het verhaal is er één van verzet, een reflectie op moderniteit in een bergachtig, vochtig en koud gebied van Afrika, met een poëtische kracht zonder het de kijker te geriefelijk te maken. De krachttoer schuilt in het vermogen van de film een verontrustende fictie te bieden, zowel in het verhaal als in de enscenering, montage en kleuren, terwijl de aangrijpende realiteit binnenkomt, versterkt door het intense acteerwerk van Mary Twala Mhlongo. Deze Zuid-Afrikaanse actrice die te zien was in Beyoncé’s "Black is King", stierf kort na de draaidagen. Het lijkt wel of we haar laatste momenten echt meebeleven. Een bijzonder originele film uit een land waarvan we zelden films zien, redenen te over om hem meer dan een keer te vertonen.

  • zon 11.06 > 20:30

    Als reuzen sterven   [Film]

    Jan Vromman
    Quand les Géants meurent / When Giants Die
    Jan Vromman, 2022, BE, DCP, ov nl ond fr & eng, 78'

    Na zijn vorige film, ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’, houdt Jan Vromman onze samenleving een nieuwe spiegel voor. Die van de volksdemonstraties, traditionele stoeten en optochten maar ook de hedendaagse ‘prides’. Een lange reeks aan rituelen die verbonden worden door een mengeling van feestelijkheid, transgressie, het verlangen erbij te horen, maar evenzeer om toeristen aan te trekken of de gevestigde orde te bevestigen. De documentairemaker, die een titel heeft gekozen met een knipoog naar het mythische "Les statues meurent aussi" van Alain Resnais en Chris Marker, kijkt naar de reuzen van de optochten door de ogen van drie generaties. Doorheen de vele optochten is er als rode lijn het verhaal van Frans, grootvader van Jan (die in werkelijkheid zijn oom was), en die vertolkt wordt door een acteur en een hond. Frans was de stoetenbouwer en ontwerper voor Vlaamse steden en dorpen tussen 1954 en 2005, waarvan in de film ongelooflijke archiefbeelden worden gebruikt. De zoon is Jan, de tweede generatie, die de geschiedenis van de processies in de context plaatst van optochten, carnavals en processies, met hun enscenering, muziek, figuranten en politietoezicht. Dan komt de derde generatie in beeld, die van de zoon van de regisseur, op zoek naar een andere verbeelding en meer eigentijdse en spontane vormen. De straat heroveren, een gemeenschap vormen, van gedachten wisselen in de openbare ruimte, samen buiten zijn... "De straat is de moeder van de democratie", zegt Jan Vromman. Ze opgeven is het verliezen van de vrijheid.

    → 14.04 om 20u: vertoning gevolgd door een ontmoeting met Jan Vromman

  • zon 11.06 > 22:00

    The Legend of the Crab King   [Film]

    Releases
    Alessio Rigo de Righi & Matteo Zoppis, 2021, DCP, ov es & it ond fr & eng, 106'

    In een klein dorpje in Tuscia mijmeren oude jagers over het verhaal van Luciano, een idealistische dronkaard die zich tussen twee glazen wijn in verzet tegen het beleid van de lokale prins. Hij is het zwarte schaap van de gemeenschap. Zijn vrije geest en amoureuze turbulenties leiden tot jaloezie en rivaliteit, wat hem uiteindelijk aanzet tot een onherstelbare daad. Uitgeleverd aan Argentinië onderneemt hij een reis naar het hart van Tierra del Fuego, op zoek naar een schat die voor hem wel eens de enige manier zou kunnen zijn om verlossing te vinden. Evenzeer een eerbetoon aan als een reflectie op de onvolledige en onvolmaakte aard van de mondelinge traditie, omarmt "The Legend of the Crab King" zowel magisch realisme als western, trouw aan de verhalende overdaad van volksverhalen. Regisseursduo Zoppis en Rigo de Righi leveren een fascinerende verhalenmengelmoes waarin Pasolini en Herzog samengaan, en waar uit elk shot een geloof in cinema en een hang naar romantiek spreekt. De kunst van het pastorale vermengt zich met surrealisme, het landelijke zwerven grenst aan de apocalyptische kruistocht. Deze zoektocht naar transcendentie is gevat in prachtige compacte korrelbeelden die zelfs de wapenbroeders van het analoge en het digitale slagen te verzoenen, waarmee de regisseurs ook herinneren aan de tijdloosheid en de reddende kracht van mythen, als enige kompas dat ons leidt wanneer alles verloren lijkt in de verste uithoek van de wereld.

squelettes/seances.html
lang: nl
id_rubrique:
prog: