Enz.

De lievelingskerstfilm van John Waters! Da’s genoeg om de hype rond deze enige film van Lewis Jackson buiten proporties te blazen. En toch, bij het herbekijken van dit bizarre juweeltje begrijpen we maar al te goed waarom. “Christmas Evil” zit propvol karakterkoppen, dat van het hoofdpersonage gespeeld door Brandon Maggart (vader van Fiona Apple) op kop. Het begint in typische slasherstijl – de film is uit 1980, het startschot van de exponentiële groei van het genre in de filmindustrie – met een trauma uit de kindertijd gelinkt aan de kerstman, om vervolgens des te onverwachter neer te dalen in onversneden absurditeit (de band van de speelgoedfabriek), Frankenstein-achtige omzwervingen (de schurk achtervolgd door een menigte met fakkels) en meer ongeins tot een ronduit hallucinant slot. Kritische noten over een volksfeest dat onder invloed van de marktlogica verandert, over eenzaamheid en isolement in onze moderne samenlevingen komen aan bod via plotse veranderingen in toon, uitzinnige nevenpersonages of verrassende scènes die je ongemakkelijk doen lachen. Een beetje zoals in een film van John Waters met andere woorden? Niet helemaal, maar we zien maar al te goed waarom de film hem zo bevalt...

Dino is de kat van Zoé, een klein meisje dat samen met haar mama in een appartement in hartje Parijs woont. Overdag ligt Dino lekker lui te zonnen zoals alle katten, maar ’s nachts heeft hij een tweede leven. Terwijl iedereen slaapt, sluipt hij uit het raam van het huis en klautert hij op muren om de gevaren van de stad te trotseren. Hij zoekt Nico op, een inbreker die de kunst van de discretie perfect beheerst. Samen slagen ze erin nachtwachters en politie die hen op de hielen zitten om de tuin te leiden nadat ze aan de haal zijn gegaan met enkele kostbare juwelen. Het verhaal wordt ingewikkelder wanneer de mama van Zoé, politiecommissaris, de zaak in handen neemt. Deze thriller op kindermaat is de debuutfilm van Alain Gagnol, die indruk maakt met zijn erg kleurrijke 2D-animatie. Een lust voor de ogen voor klein en minder klein!

In Franstalig Zwitserland bezetten milieuactivisten een heuvel om er te vechten tegen Holcim, een bedrijf dat het land wil omzetten in cement. Om anoniem te blijven in hun vreedzame strijd dragen ze superheldenmaskers. Zo proberen Hulk, Batman, Thor en Captain Anarchy een utopische vrijplaats te creëren. Een zone waar sociale normen in twijfel worden getrokken en waar iedereen zijn plaats kan vinden. Maar de droomplek en haar bewoners worden bedreigd door oprukkende graafmachines en de politie, die vastberaden is hen te evacueren. Filmmaker Simon David neemt zijn intrek in deze ’Zone à Defendre’ en documenteert de energie die wordt ingezet om een alternatief te bouwen voor onze structuren. Hij werpt een poëtische blik op de realiteit van de militanten in de ZAD’s.

Sedert het prille begin van Cinema Nova kan je met je eigen films op ons scherm terecht. Of het nu gaat om de vrucht van je eerste pro- beersels of van je jarenlange ervaring, alles vertonen we, zolang het niet langer duurt dan 15 minuten. Deze gratis toegankelijke formule bestaat al 27 jaar en 11 maanden en in al de tijd werden voor een talrijk publiek de meest gevarieerde films vertoond. Dus waag je kans en stuur ons een week op voorhand je film met een technische fiche.

FILMS TE STUREN NAAR OPENSCREEN@NOVA-CINEMA.ORG

Nu al kunnen we de vertoning aankondigen van de nieuwste kortfilm van Jan Vromman, een bekende Nova-getrouwe (’Als reuzen sterven’,...). En natuurlijk zal hij er zelf ook bij zijn!

EEN TIJDELIJKE BEVRIJDING VAN BRUSSEL (Jan Vromman & Jannes Callens, BE, 2024, FR OV NL OND, 15’) Een vrolijke korte film over de deelname van enige residenten uit psychotherapeutisch centrum "La Devinière" aan de Zinnekeparade.

Nu en dan een veggie schotel aan een zacht prijsje in de foyer.

De Microboutiek is een verdeelpunt voor boeken, CD’s, fanzines, DVD’s, K7’en en andere micro-uitgaven. Ze houdt zich schuil in de kelder van Nova en vertoont zich op bijzondere gelegenheden waar je al dat moois kan ontdekken en meteen ook je eigen werken kan droppen want de Microboutiek wordt aangevuld door haar eigen publiek.