Michel Vay & co

Michel Vay is op de vlucht. In zijn bezit: het geld dat hij voor Apollo Security moest vervoeren. Aan de rand van een veld opent een muze plots de deur van haar absintgroene Mazda 818 Coupé. Onze held is buiten adem, politiedrones halen hem in. Het bevel weerklinkt de tas te openen maar… in plaats van biljetten van 500 euro zitten er enkel paddenstoelen in. Vanaf dat moment wordt Michel Vay toeschouwer van zijn eigen leven, getroffen door het lot, alsof zijn daad van ongehoorzaamheid de weg opent naar een authentiekere, gevoeligere wereld. Onze delinquent gaat op zoek naar een schuilplaats in een bos en verschanst zich tussen het mos, de vijvers, de spookschepen en de verlaten wegen van het Waalse platteland. Michels betoverende wereld gaat voor ons open, een universum waarin een muze, een eenzame cowboy, een visser en een stewardess hun banaliteit bezingen. Michel Vay is zowel vintage roadmovie als electropop thriller, zowel western als surrealistisch gedicht. Fictie van het magisch-realistische soort, in de trant van André Delvaux en van Harry Kümel in "Les Lèvres rouges". Een onbevangen muzikale Belgische film die subtiel een punt maakt over onze relatie met de wereld, in het aanschijns van de dood.

→ De vertoning wordt gevolgd door een ontmoeting met de makers op 4 april en daarna op 25 april samen met Kinoféroce, waar ook de kortfilm "DRAME 71" van Guillaume Lion (BE, 2022, FR OV ENG OND, 25’ ) wordt vertoond. In aanweizigheid van Guillaume Lion

Arne Vinzon was ooit een duo en is inmiddels het soloproject van Arnaud Vincent, de Franse crooner die deel uitmaakt van de cast van "Michel Vay" als zanger en als acteur. Kom, nadat je hem op het scherm zag, luisteren naar zijn repertoire op het podium, waar hij begeleid wordt door zijn eigen beelden. Arnauds doordrenkt zijn teksten met literaire en filmische referenties, en ze balanceren tussen humor, verhaal en filosofie. Zijn muziek zou je kunnen omschrijven als een vrolijk-droevige mix van Coldwave en absurditeit, met nu eens een melancholisch deuntje, dan weer over-the-top beats. Elegante, maffe pop-electro, ergens tussen Alain Bashung, Ennio Morricone, Jay-Jay Johanson en Max Richter in. We kunnen ons geen betere manier indenken om Michel Vay op te sporen....

Paratroops, Trumpet Call, Les Brochettes, Ming… Nicolas Ekla heeft al menig muzikaal leven gehad. Hij maakt ook films onder zijn echte naam, Nicolas Deschuyteneer. Als co-regisseur van "Michel Vay" (met Patricia Gélise) schreef hij met Wilf Plum aan de soundtrack. En Wilf, de man uit Schotland, die was nog drummer bij de legendarische Dog Faced Hermans en het Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp. Nu concentreert hij zich vooral op zijn basgitaar. Die speelt hij bijvoorbeeld in de groep LEM... waarin Nicolas Ekla zingt. Tijdens hun duoconcert zullen ze pogen de vlucht van Michel Vay te reconstrueren, met de belangrijkste thema’s van de film en de liedjes van de soundtrack, met op de tonen van live percussie, analoge synths, bas, echo-effecten en zang.

Patricia Gélise meandert door oude magazines alsof ze zonder plattegrond door een onbekende stad dwaalt: alles wordt aan het toeval overgelaten. Ter gelegenheid van de release van "Michel Vay", dat ze co-regisseerde samen met Nicolas Deschuyteneer, stelt ze een selectie van haar collages tentoon in Nova. Één ervan siert zelfs op de cover van dit programma!