Films + Ontmoetingen

Dit documentaire essay is opgebouwd rond de idee van breuklijnen en de kracht van het denken dat ons in staat stelt om de trauma’s die voortkomen uit sociaal geweld te doorleven en te confronteren. Met dit in gedachten neemt "La force diagonale" ons mee op een filosofische reis, met als gids het werk van Hannah Arendt. Er ont-spinnen zich vier portretten die elk hun eigen aandeel in sociaal geweld blootleggen, en hun eigen manier om een vitale ruimte op te bouwen en zich staande te houden. Het denken van Arendt is doorspekt met haar eigen erva-ringen, met theoretische teksten en met fragmenten uit brieven aan goede vrienden. Deze vormen samen verschil-lende aspecten van dezelfde reis. Dit denken als actieve kracht wordt belichaamd door danseres Claire Vivianne Sobottke in een choreografie van ingehouden intensiteit. Gedraaid op 16mm, in zwart-wit, trouw aan de esthetiek die de films van Annik Leroy kenmerkt, hier in duo met Julie Morel, voor een moedige film met een brutalistische architectuur die getuigt van een onstuitbare kracht.

> Vertoning gevolgd door een ontmoeting met Annik leroy & Julie Morel

Coolcoolbite was een legendarische free-punk band uit Brussel (2012-2017) die zichzelf uitvoerig filmde en het beeldmateriaal gul deelde via Chinese en Russische streaming sites. In januari 2021 probeerde Alexis Grolmann een eerste kortfilm te maken over de groep. En hoewel zijn film hun verhaal enkel legendarischer maakte, werd hij toch maar sporadisch vertoond. Sindsdien is ie van de radar verdwenen... Gelukkig beschikte de Coolcoolfamilie over een kopie van zijn harde schijven. Met dat materiaal wilde de conglomeratie van de intelligentsia van hun fanclub een middellange film maken, die het echte verhaal van het flamboyante trio zou vertellen. Omdat er geen monteur beschikbaar was, werd die taak toevertrouwd aan AI, in de ‘persoon’ van E-Angela, een creatie van wijlen Alexis Pétard. Zij voltooide de film minder dan een jaar later. Haar eerste creatie was een feit.

→ In aanwezigheid van E-Angela en Nicolas Grolleau, lid van de Coolcoolbite-fanclub.

Je op onbekend terrein bevinden is steevast het uitgangspunt van de films van Antoine Bouttet, waaronder "Plein Pays" en "Sud Eau Nord Déplacer". In "Ici Brazza" verkent hij een plek in de buurt van zijn huis in een grote Franse stad. We focussen op een uitgestrekt braakliggend terrein in de laatste uren voordat er een enorm modern bouwproject zal verrijzen. De film documenteert de transformatie van een ruimte, een verondersteld "niets" naar een verondersteld "alles", en stelt vragen over het huidige en vroegere gebruik terwijl we de stad van morgen vorm zien krijgen.

→ De vertoning wordt gevolgd door een discussie met leden van het Asphalte-collectief. Zij publiceerden net "Tenir la ville - Luttes et résistances contre le capitalisme urbain" (Les Étaques, 2023), een bundeling van analyses, getuigenissen en verslagen over stedelijke strijd, als bijdrage aan de herpolitisering ervan en om de strijd voor emancipatie en autonomie in het brandpunt te plaatsen.

Éric Gauthier leidt de ‘Galerie du moineau écarlate’ in Parijs, waar hij spontane, ongewone creaties toont van vaak ongeschoolde stemmen. Hij maakt ook korte video’s waarin hij zogenaamde "outsider" kunstenaars interviewt over hun relatie met geld. "Cash - Cut to the Quick" is het resultaat van die aanpak. Voor zijn camera vertelt een dozijn Franse en Belgische kunstenaars over hun werk en over de materiële context waarin ze het maakten. De interviews worden vergezeld van commentaar door Céline Delavaux, auteur van "L’Art brut, un fantasme de peintre".

→ Deze vertoning valt samen met de tentoonstelling "Cash" in het Art et marges museum. Na afloop volgt een gesprek met Éric Gauthier en Céline Delavaux.

Atelier Graphoui werkt op professioneel rond animatiefilm en heeft daarnaast ook initiatieven met amateurs (kinderen, buurtbewoners, verenigingen,...). Ze delen hun skills en faciliteiten om inzicht te geven in de techniek, om de verschillende fases van het werkproces te ontleden en om het productieproces te ontdoen van zijn hiërarchie. De interactie tussen Graphoui’s verschillende praktijken is vaak bijzonder stimulerend, zowel voor professionals als voor amateurs. Van 1981 tot 1992 maakte het Atelier reclamespots en animatieseries voor televisie. Tegelijk experimenteerden ze met methodologieën, onconventionele artistieke referenties en speciale media om collectieve films met en door kinderen te maken. Met deze vertoning blikken we terug op de context en de omstandigheden waarin deze juweeltjes werden gecreëerd en die we met plezier herontdekken!

→ Vertoning gevolgd door een ontmoeting tussen de protagonisten van de workshops en het team van Atelier Graphoui.

(Foto: "Rocky Two")