Soort zoekt soort

We hadden het al aangekondigd in ons programma van januari-februari dat ’Animal Alienantion’ heette: Nova zou zich opnieuw buigen over de relatie tussen mensen en niet-mensen, vanuit een iets andere invalshoek dan die van vervreemding. Onze antropocentrische wereld in vraag te stellen is niets minder dan pure noodzaak, en vormde de inspiratie om het opnieuw over dieren te hebben. En we zagen heel wat uitstekende films over dit onderwerp! Niet-menselijke dieren, die worden beschouwd als zielloos, amoreel, schadelijk of invasief, zijn door onze soort gedegradeerd tot ’ding’, ondanks de empathie en genegenheid die we tonen voor sommige van hen, aan wie we het recht toekennen om gedomesticeerd in ons gezelschap te leven. Maar sinds enige tijd is deze hiërarchie tussen aardbewoners aan het wankelen gebracht door de planetaire wanorde van onze overweldigende intrede in wat bekend staat als het Antropoceen of het Kapitaaloceen. Wat de meest geschikte term voor dit fenomeen ook is, de tekenen van het massaal uitsterven van soorten worden met de dag alarmerender, en het is niet langer een leuk nieuwtje dat wilde dieren onze steden binnendringen door de vernietiging van hun ecosystemen van onze vraatzuchtige mensheid. Gebaseerd op onze relaties met niet-mensen, en soms door hun ogen, confronteren de films in dit programma ons, zonder fatalisme, met de vraag naar coëxistentie - en met onze eigen dierlijkheid.