Het Wielsmoeras is een waterplas van zo’n 9.000 m² dat per ongeluk is ontstaan. Een oord waar de natuur, aan wie niemand iets gevraagd heeft, haar rechten heeft heroverd. Op een moerasachtig gebied, beneden in de Zennevallei, werd op het einde van de 19e eeuw het huidige moeras drooggelegd om er de Brouwerijen Wielemans-Ceuppens te bouwen. Na hun sluiting in 1988 werd het terrein twintig jaar lang aan zijn lot overgelaten. In 2007 werden er achter het zogenaamde Métropole-hotel funderingen gegraven voor een kantoorgebouw waardoor de grondwaterspiegel werd geraakt en het water naar boven borrelde. De alzo gevormde plas bleef staan dankzij de Amerikaanse subprime crisis die de bouwplannen ruw verstoorde... Ondertussen verstrijkt de tijd, en planten, vogels, amfibieën en insecten vinden er hun habitat. Ook de ‘moerasfeeën’ ontdekken deze vreemde eend (sic) in de bijt die weinig zichtbaar is van buitenaf, en waar biodiversiteit hoogtij viert. Ze willen de plek toegankelijk maken en laten beschermen. In 2018 protesteren omwonenden tegen een nieuw vastgoedproject dat geen vergunning krijgt. In 2020 koopt het Brussels Gewest het terrein. Goed nieuws, zo lijkt het wel... maar in 2023 is het wateroppervlakte nog steeds niet erkend en de overheid is het idee genegen om een deel te bebouwen en de helft van het moeras droog te leggen voor een uitbreiding van Métropole, een fietsbrug, koopwoningen voor middeninkomens, en infrastructuur voor ontspanningsactiviteiten. Maar is de reden waarom dit unieke ecosysteem zich heeft kunnen ontwikkelen niet net het feit dat dit een onbestemde plek is, ongepland en hybride, ergens tussen stad en natuur? Wat heeft het voor zin om het moeras van Wiels te redden als het zijn ondefinieerbare karakter als toevluchtsoord, waar mensen en niet-mensen elkaar ontmoeten, niet behoudt?
Van Volxemlaan 354, 1190 Bxxl (achter Brass, die we hartelijk danken voor hun steun).
• Tram: 82, 97 (Wiels).
• Bus: 49, 50 (Wiels).
• Nachtbus: N12.
Zich aansluiten