Brigitte Lahaie

Brigitte Lahaie is een levende legende. Ze is niet alleen een icoon van de gouden eeuw van de Franse X-cinema, maar ook de koningin van de cinema bis met zijn “sleazy” thrillers, buitensporige horrorfilms, erotische komedies en andere exploitatiefilms in de marge van de “mainstream”. Toen pornografie midden de jaren 1970 in Frankrijk werd gelegaliseerd, zagen een handvol filmmakers van de tegencultuur hierin een kans om te rebelleren tegen de burgerlijke moraal. Lahaie, toen een prille twintiger, werd verleid door deze nieuwe golf van liberalisering. Ze liet haar onbevangen sensualiteit de vrije loop en spreidde haar natuurlijk troeven tentoon in expliciete maar stijlvolle pornofilms als “Je suis à prendre” en pikante komedies als “Touchez pas au zizi”. Het was via deze subcultuur dat Lahaie filmmakerJean Rollin ontmoette, exponent van de Franse fantastische cinema, en de hoofdrol speelde in verschillende van zijn surrealistische syntheses van erotiek en horror, waaronder “La nuit des traquées” en “Fascination”, die ons een van de meest onuitwisbare beelden in de geschiedenis van Eurocult opleverde: Lahaie, gehuld in een lange zwarte mantel, zwaaiend met een zeis! Hoewel ze in 1980 de beslissing nam te stoppen met hardcore porno, bleef Lahaie het publiek in vervoering brengen met haar charisma. Ze breidde haar bereik uit en speelde onder andere een stoere flik, een dubbelagente van het Franse verzet en, in Jess Franco’s “Faceless”, een ijzingwekkende verpleegster. Daarnaast verscheen ze ook in kleinere rollen naast Yves Montand, Alain Delon en Uma Thurman. In 1987 verscheen haar succesvolle autobiografie “Moi, la scandaleuse”, die haar een opgemerkt tv-optreden opleverde in het prestigieus literair programma “Apostrophes” met Bernard Pivot. Sinds 2001 presenteert ze een populair radioprogramma, eerst bij RMC en vervolgens bij Radio Sud, waarin ze gedegen advies geeft over de seksuele problemen van luisteraars. Tot op vandaag is ze een veel gevraagde auteur en mediapersoonlijkheid. Men kan haar sporadisch nog zien in films zoals “Calvaire” van de Belgische regisseur Fabrice Du Welz (2004) en recent nog in “Une dernière fois” van Olympe de G. (2020) waar ze op een ontroerende wijze terugblikt op haar leven. Offscreen is trots Lahaie als eregaste te verwelkomen. Zij zal een selectie van haar films in Cinema Nova en Cinema Palace van een inleiding voorzien. Een signeersessie is gepland na de vertoning van Jess Franco’s “Faceless” in Cinema Palace op zaterdag 11 maart.