Animal Alienation

Een groep mensen heeft zich middenin een bos geïsoleerd en probeert door middel van mindfulness terug in contact te komen met het dierenrijk. Een vrouw ontvangt via een spiritist een afscheidsboodschap van haar overleden huisdier. Arbeidsters zorgen voor sprinkhanen in een aseptische kwekerij. Bejaarden luisteren naar een vogelzangimitator... Hiermee start een reeks frontale, vaak woordeloze sequenties die samen een ijzig portret schetsen van een maatschappij die elke band met het dierlijke verloren heeft, gaande van hallucinante hondenshows en gemechaniseerde destructie tot bizarre dierentherapieën en het louter groteske. Deze beklijvende documentaire werpt een onthullend licht op de westerse beschaving en haar scheefgegroeide relatie met al wat leeft.

Sinds hun aankomst in 1932 via de haven van Antwerpen met vrachtschepen uit het Oosten, hebben Chinese krabben een belangrijke plaats ingenomen in de Belgische rivieren. Ze zijn daar praktisch onzichtbaar, behalve tijdens migraties wanneer ze met duizenden rivieren en stromen opgaan totdat ze, als ze volwassen zijn, rechtsomkeert maken om zich in de zee voort te planten. Aan de hand van deze lange tocht maakte Dominique Loreau een poëtische en eco-feministische monografie over wat de harige krab van Shanghai wordt genoemd. In het kader van het nieuwsbericht over de aanwezigheid van "ongedierte" in de waterpompen van de kerncentrale van Doel, neemt de regisseur-schrijver ons geleidelijk mee naar de denkbeeldige territoria van de "krabbenwereld".

→ De filmvertoningen op 15.01, 05.02 en 12.02 worden gevolgd door een gesprek met de regisseuse. Op 15.01 verwelkomen we ook Benedikte Zitouni (socioloog) en Lionel Devlieger (architect en medeoprichter van Rotor).

In 2005, in de buurt van Seattle, stierf een 35-jarige man genaamd Kenneth Pinyan aan inwendige bloedingen na een seksuele ontmoeting met een paard. Nationale impact en een video die viraal gaat: dit nieuwsbericht neemt zo’n omvang aan dat het zal leiden tot de veroordeling van zoöfilie in de staat Washington. Door de gemeenschap te ontmoeten waartoe Pinyan behoorde, pakt deze documentaire een taboe-onderwerp aan. Toch wordt sensatiezucht vermeden door het pad van meditatie en allegorie te bewandelen om zo de psyche van deze individuen die uit de samenleving zijn verbannen beter te onderzoeken. Naast een zeldzame formele kracht heeft "Zoo" ook een verwarrend effect. De film onthult een deel van ons zijn dat we liever niet kennen, zo verstikt als we zijn door antropocentrisme en morele voorschriften gebaseerd op de differentiatie en minderwaardigheid van dieren.

Deze film is geïnspireerd op Romain Gary’s roman "White Dog". In deze roman die op zijn beurt gebaseerd is op ware gebeurtenissen verhuizen schrijver Jean Seberg en zijn vrouw eind jaren zestig naar Los Angeles alwaar ze een confronterende ervaring opdoen wanneer ze een zwerfhond adopteren. "White Dog" onderzoekt het geweld en de dialectiek van ordinair racisme via de conditionering van dieren. Kan training de psyche van een dier volledig verstoren? In hoeverre heeft indoctrinatie grip op dieren en mensen? Is haat tegen de ander onomkeerbaar of kan het worden "genezen", afgeleerd? Een filosofische film en sociale analyse die speelt met de codes van de horrorfilm, meer bepaald die van de angst voor het onbekende - "White Dog" onderzoekt de concepten van het ’anders zijn’ en de vreemdelingenhaat, door onze wil om huisdieren te controleren in vraag te stellen.

Drie kleuters uit de stad vertoeven een zomer in het groen bij hun grootvader. De weldaad van frisse lucht, rust en schoonheid? Helaas… Deze stop-motion film schuwt de controverse niet: naar lucht happende varkens, een oude herrezen man die geobsedeerd is door het melken, een buitensporige verslaving aan melk... Getroffen door de mishandeling van de vruchtbare koe, laten de kinderen haar per ongeluk ontsnappen. Daarna hebben ze minder dan 24 uur om haar terug te vinden voor ze ontploft en een melk-apocalyps zou veroorzaken... Je moet het zien om het te geloven. Het verhaal neemt vervolgens nog meer onvoorspelbare wendingen; met onder andere de mysterieuze Milk Man (niet te vergelijken met Dr. Strangelove), gewetenloze houthakkers, een perverse boom, een holebeer, een duivelse machine voor het melken van dieren en mensen... Deze dynamische film is een vervolg op enkele beroemde Estse kortfilms waaronder her beroemde Old Man. Maak je klaar om hectoliters melk te zien ontploffen en voorbij stromen!

Als voorouder van de os is de oeros het eerste gedocumenteerde geval van een uitstervende soort, te wijten aan de jacht en de introductie van tamme runderen. De laatste oeros stierf in 1627 in een Pools bos. Pogingen om deze mythische soort te doen herleven om het Germaanse woud opnieuw te bevolken gaan terug tot de 20e eeuw. Door de wetenschappelijke benadering van dit doel te volgen, stellen de filmmakers op nauwgezette en ironische wijze de praktische en theoretische kwesties en uitdagingen van een dergelijke absurde taak in vraag. Deze fascinerende meditatie in peliculefilm (een andere bedreigde soort!) verbindt verleden en toekomst, en stelt de kapitalistische en kolonialistische dynamiek van het Westen ter discussie, evenals de relatie tussen mythe, werkelijkheid en het voortbestaan van vormen.

→ Op 21.01 wordt de vertoning gevold door een ontmoeting met Anja Dornieden en Juan David González Monroy.

Gefilmd op de werkvloer, medeplichtig aan de camera, vertelt Maximilien beredeneerd en beheerst over de lijdensweg die zijn drie jaar als varkensfokker tekenen – hard en ondankbaar werk, waar nooit een einde aan lijkt te komen en dat hem zelfs in zijn dromen achtervolgt. Op het einde van de rit, geruïneerd en diep in de schulden, heeft hij er geen cent aan verdiend. De varkenspest die hem behekste, deed uiteindelijk ook de kwekerij de das om. Een op-en-top hedendaagse tragedie, die ons volledig doordrenkt met de beestenlijven, hun geur, en de menselijke gedachtegang die verantwoordelijk is voor deze concentratiekamp-achtige toestanden. Als dissertatie onder begeleiding van Jean Rouch, is dit magistrale werk het resultaat van een drie jaar lange observatie van Maximilien, te midden van de varkensstal. Dit project heeft ervoor gezorgd dat Jean-Louis Le Tacon zich bevrijdt van alle sociologische vooroordelen, om zo de weg vrij te maken voor een belevenis van “gedeelde antropologie”.

→ Op 22.01 wordt de vertoning gevolgd door een ontmoeting met Gil Batholeyns, historicus, auteur, gekend van de boeken “Deux kilos deux” en “Le hantement du monde”.
→ Op 18.02 wordt de vertoning gevolgd door een ontmoeting met regisseur Jean-Louis Le Tacon.

Fischli & Weiss, twee artiesten uit het Zwitserse Zürich, meten zich de kostuums aan van luie rat en bluffende beer. Deze twee even grote dieren, onwijs spraakzaam en met een zuiver hart, wagen zich aan een trektocht in de wildernis van de Zwitserse Alpen, overgeleverd aan de genade van de elementen… en vooral van zichzelf. In de loop van deze inwijdingsreis wordt hun vriendschap op de proef gesteld, doorstaan ze een reeks proeven, leren ze vechten tegen gevoelens en emoties van eenzaamheid tot verraad, van vriendschap tot wraak, van macht tot mededogen, van mistdaad tot straf… Deze filmische UFO vervaagt ons gekende perspectief op taboes en waarden binnen de menselijke samenleving met filosofie, humor, en melancholie.