Varia

Hoe betekenis geven aan een conflict? Het laatste decennium hebben verschillende films een poging gedaan, vaak met brio, om inzicht te verschaffen in de conflicten die verschillende landen in de streek die we het Nabije Oosten noemen, doorkruisen, beleven en ondergaan. Vaak zijn het documentaires die de behoefte aan getuigen als gemeenschappelijke noemer hebben: wat gebeurt er wanneer het conflict dat eigenlijk een revolutie was geleidelijk aan niet meer dan een ‘oorlog’ is? De oorlog in Syrië is nog steeds bezig. Wat was de eerste aanzet? En wat is er geworden van het elan van vrijheid en emancipatie gedurende de laatste tien jaren? En bovenal, wat is er geworden van wie er aan deelnam en erin geloofde en ervoor gevochten heeft? Wat is er geworden van hun familie, vrienden, geboortestad en activiteiten? Wanneer de nood om te vertellen een voorwaarde wordt om te overleven, en meer nog, een noodzaak om de herinnering te bewaren. Niet alleen voor de naasten, maar ook collectief. Voor iedereen.

Eyas Al Mokdad woont in Belgie en is aanwezig om over de film te praten.

In de ZAD van Bure in de Maasvallei nemen de militanten er geen genoegen mee om te strijden tegen het project voor het bergen van kernafval, ze beoefenen er ook de polyamorie. Hema en Hetonque gaan beiden gebukt onder eenzaamheid, en zijn verbonden door een zoektocht naar liefde. Ze komen er voor uit dat ze het gevoel hebben dat er iets vierkant draait in deze micro-samenleving die de liefde ontleedt op het ritme van didactische brochures en in libertaire slogans verpakte machtsgrepen. Samen ondernemen ze een lang traject dat er vooreerst in bestaat de wet van de stilte te doorbreken, daarna te begrijpen welke emoties geen nucleair afval zijn, ze te identificeren en vooral ze te accepteren. Deze reis door de beschamende lippen van de verraderlijke hardnekkigheid van het patriarchaat nam de vorm aan van een theatrale lezing, waar onze twee personages met humor en brio de atavistische gedragingen ontleden die ons ervan weerhouden een sociale orde die gebaseerd is op vernedering en de overheersing van geslachten en klassen luidkeels aan de kaak te stellen. Een unieke voorstelling die actief taboes doorbreekt!

(voorstelling in het Frans)

https://comiteimbaisable.wordpress.com/

Sinds het prille begin van Nova is er de Open Screen waar je je eigen films op groot scherm kan komen vertonen. Of het nu je eerste film is of de vrucht van jarenlange ervaring, alle voorgestelde films worden vertoond, ongeacht genre en formaat, op voorwaarde dat ze niet langer duren dan 15 minuten. Open Screen bestaat net als Nova al vijfentwintig jaar en is nog steeds gratis toegankelijk voor een vaak talrijk publiek dat uit is op verrassingen. Aarzel dus niet, en stuur je film met de technische fiche minstens een week op voorhand op.

De Microboutiek biedt regelmatig een selectie uit haar collectie micro-edities (boeken, CD’s, vinyls, cassettes, fanzines, DVD’s, enz.) te koop aan in de foyer. Als alternatieve verdeler voor de Brusselse onafhankelijke scene, maar niet alleen dat, wordt de Microboutiek bevoorraad door haar eigen publiek op het ritme van de evenementen in Nova. De volledige collectie is te vinden op de website van de Microboutiek.

Nu en dan een veggie schotel aan een zacht prijsje in de foyer.

In Celeste kruipen we in de huid van Madeline, een jong meisje met een depressie dat aan een moeilijke en metaforische beklimming van een berg begint. Aan het einde van het spel kan de LGBT-gemeenschap de malaise van Madeline lezen als bewijs van genderdysforie. Bedenker Maddy Thornson bevestigde dit in 2020: Madeline is een transvrouw. Zelf werd ze zich bewust van haar eigen trans-identiteit toen ze het spel ontwierp. Ter ere van Pink Screens is het aan jou om de Celeste-berg te beklimmen.