Varia

Een ruwe ode aan de spontane film, een scherm voor niche-experimenten of oefenterrein voor producties met blockbuster-ambities: de Open Screen is en blijft de onwrikbare afspraak voor vrank en vrij filmmaken. Censuur noch selectie bevlekken de voorstellingen. Jouw frietkot hold-ups en andere gijzelingen van gulzige gevallen zijn welkom onder drie voorwaarden: je film mag niet langer dan 15 minuten duren, moet een week voor de voorstelling toekomen en in een leesbaar vertoonformaat. Wees gerust, onze cabine is uitgerust met haast elk denkbaar formaat, op uitzondering van 70mm bijvoorbeeld…

→ Om je film in te schrijven (met technische fiche) : openscreen@nova-cinema.org. Of binnen te brengen: Nova (Open Screen), Arenbergstraat 14, 1000 Bxxl

Nicaragua 2013. De regering van Daniel Ortega besluit een groot kanaal aan te leggen dat het land van oost naar west zou doorkruisen als rechtstreekse verbinding tussen twee oceanen. Ecosystemen worden vernield en tienduizenden landbouwers onteigend. De menselijke en ecologische catastrofes zijn niet te overzien en de boeren richten een verzetsbeweging op tegen het project. Deze burgerbeweging vormt de basis voor een veel grotere strijd tegen een bewind dat zijn democratische idealen en sociale rechtvaardigheid aan de wilgen heeft gehangen. In 2018 barst de revolutie uit. Khristine Gillard legt deze opstand van een deel van de burgerbevolking tegen de corruptie, marteling en onderdrukking door het regime vast in een immersieve mise-en-scene die soms symbolisch zijn. Deze film werd bijna clandestien gedraaid als hulde aan de “minuscule” mensen, en dan vooral aan de moed en veerkracht van de Nicaraguaanse jeugd die gestuwd door hun onvoorwaardelijke liefde voor hun land de toekomst anders willen.

Voorverkoop :
30.01 > 17:00 : hier
10.02 > 19:00 : hier

Nova heeft al meermaals het genoegen gehad om Gaëlle Rouard te mogen ontvangen, de analoge alchimiste wier werk we al geruime tijd volgen. Haar laatste opus – gefilmd en vertoond op 16mm – bestaat uit twee delen. Eerst is er Prélude, waarbij het verhaal aanvangt in een landschap van iriserende schaduwen, boordevol prikkels. Wildgroei van grassen, waartussen de roze toets van een distel opvalt, te proeven als een zuurtje, net als de vlinder die erop landt. Elk beeld is een tableau vivant in clair-obscur, als een Rembrandt. Het leven ontluikt in de emulsie, recht voor onze ogen. Toch zijn het de duisternis en de dood die ons tot meditatie uitnodigen, leert Oraison, het tweede deel. Het prisma van de pellicule onthult de waarneming, en laat de poëzie en de verhalende kracht van de abstractie zien. Gaëlle Rouard bracht als ambachtelijke filmmaakster deze mooie metafoor van de analoge cinema zelf tot stand in haar eigen laboratorium. Ze doet er al jaren onderzoek naar bijzondere technieken die haar werk een unieke stempel geven.

→ Film live gebracht door Gaëlle Rouard

Alexandar wordt ontslagen uit de psychiatrie en gaat naar Belgrado. De psychiater die hem vrijliet schreef hem voor zijn vertrek een hele resem psychotropische middelen voor, die Alexandar als fijnproever ter zake zelf ’à la carte’ mocht uitkiezen. Zo vertrekken we op een geheel tegendraadse trip door de Balkan met als motto: “De tijd is subjectief, hij is wat je er zelf van maakt. Met andere woorden: niets.” In Belgrado zoekt onze protagonist zijn broer op, een misdadiger, om een erfeniszaak te regelen en met het geld een droom waar te maken: een opera maken van Richard III van Shakespeare. Alles is in gereedheid gebracht om de wereld van King Alexander binnen te treden, tussen droom en realiteit, fictie en documentaire. Met een opmerkelijke fotografie dompelen de stedelijke decors van “Who the fuck are you” ons onder in de sfeer van Belgrado, zijn rebelse karakter en recente geschiedenis. Strike levert een prachtige prestatie als een kruising tussen een despotische koning en manisch-depressieve punker. Denis Lavant speelt de betoverde psychedelische profeet. Samen stuwen ze deze unieke film naar een zeldzame hoogte in de poëtische cinema. Een niet te missen authentieke parel.

→ Vertoning gevolgd door een ontmoeting met Strike Lucicki en Marina Radmilac op vrijdag 11.02. De voorstelling van zondag 13.02 wordt gevolgd door een ontmoeting met Denis Lavant en een muzikaal intermezzo door het duo Van Twolips (Matthieu Ha & Cayo Scheyven) die de filmmuziek maakten.

Voorverkoop :
11.02 > 19:00 : hier
13.02 > 20:30 : hier

Terwijl de mensheid gebukt ging onder een ondraaglijke lockdown waarbij cultuur in een kunstmatige coma lag, werd "Antennes Branches / Takken Televisie" geboren, geneeskrachtige televisie geproduceerd door het Culturele Schoonheidssalon Un Peu, gepresenteerd door twee omroepers, Matthieu Ha en Cayo Scheyven, bijgestaan door Vincent Patigny voor de techniek. Tot groot genoegen van een "téléspecPaspeurs" en een "téléspecPastriste" werden van februari tot juni 2021 in 15 programma’s onbestaande planeten voorgesteld, waar kunstenaars uit verschillende disciplines leven, aan de hand van interviews, documentaires, adembenemende jingles en zelfgeknutselde speciale effecten. Om het eerste jaar van deze unieke zender te vieren, is Nova de locatie voor de terugkeer en live-opnames van het programma. Deze keer zal het gaan over denkbeeldige talen, minderheidstalen, verloren dialecten, onbekend patois. Dit is de gelegenheid om Zea, welbekende Nederlandse muzikant en lid van The Ex, te verwelkomen. Wat minder bekend is, is dat hij Fries is, en zich soms in dit weinig bekende idioom uitdrukt. Op zijn label, Makkum Records, dat verwijst naar zijn geboortestad, brengt hij platen uit van over de hele wereld, maar ook van zichzelf, waarvan de laatste zijn tweede opus in het Fries is.

www.unpeu.info

Voorverkoop : hier