De geschiedenis van Algerije is opgebouwd rond heel veel strijd en verzet, van de Arabisch-islamitische invasie over de Turkse overheersing tot de Franse kolonisatie en de strijd voor onafhankelijkheid. De Algerijnse cinema ademt de sporen van die geschiedenis, of ze die nu verheerlijkt of in vraag stelt. De Rijke, gevarieerde en overvloedige Algerijnse cinematografie kreeg eerst vorm rond de Algerijnse Oorlog, om vervolgens zich het beeld ervan weer toe te eigenen en het verzet uit te werken. In de jaren 1960 en 1970, toen de Algerijnse onafhankelijkheid eindelijk een feit was, werd Algiers het mekka voor revolutionairen, in het centrum van de antikoloniale en antikapitalistische strijd die zich overal op het Afrikaanse continent en overal in de wereld afspeelde. Gesteund door een machtige staatstelevisie bleef de nationale roman, die deze geschiedenis van een sterk, trots en uiteindelijk zegevierend Algerije verheerlijkte, bestaan. Maar vanaf de jaren 1970 ontstond er een andere soort cinematografie die zich bevrijdde van die voorstellingen, de al stevig verankerde mythes in vraag stelde en focuste op de Algerijnse samenleving, met alle onrust en beroering die haar kenmerkte. In de jaren 1990, het zwarte decennium, barstte die Algerijnse identiteit open door de burgeroorlog en werd de mythev ernietigd. Daarna volgde een lange periode van censuur en onderdrukking. Tot vandaag, nu er opnieuw een wind van revolte waait. Met enkele topfilms - klassiek, mythisch of beloftevol - duikt dit bescheiden programma in de geschiedenis van de Algerijnse filmkunst, om zo te proberen een overzicht te bieden van de geschiedenis van een stad en een land in verzet. Beetje bij beetje worden aan de hand van die uiteenlopende films de omtrekken zichtbaar van een politieke en sociale geschiedenis die veel delicater is dan hoe de officiële geschiedenis ze aftekende. En de film, die populaire kunst die de collectieve verbeelding construeert en deconstrueert, blijkt daarin een geducht wapen te zijn, zowel om te strijden tegen de indringer of om zich te verzetten tegen de binnenlandse vijand.
