De golf van cultureel-politieke revolte en subversie die door het Amerika van eind jaren zestig, begin jaren zeventig trok, liet geen heilig huisje onaangeroerd en ook de animatiefilm werd een canvas voor grensoverschrijdend experiment, taboedoorbrekende topics en virulente maatschappijkritiek. Stel je een beeld voor van de US Air Force die napalm uitstrooit over een grootsteedse getto opstand terwijl de silhouetten van Mickey en Donald hen luidkeels aanmoedigen. De scene komt uit “Fritz The Cat”, Ralph Bakshi’s revolutionaire animatiefilm uit 1972 die het sjabloon vormt voor de afwijkende paden die tekenfilms in de daaropvolgende jaren van de gangbare mores zouden nemen.
Ralph Bakshi (°1938) behoort vandaag tot het lijstje van animatie grootmeesters zoals Walt Disney, Tex Avery en Chuck Jones. Hij was een pionier in animatie die volwassen thema’s aanbracht, verweven met politieke commentaar en satire. Zijn werk was gedurfd, profaan, obsceen, soms duister, maar altijd fascinerend om naar te kijken. Bakshi’s faam werd bezegeld toen hij een “X-rated” animatiefilm maakte van Robert Crumb’s undergroundstripreeks “Fritz the Cat”. Ook met zijn volgende films, “Heavy Traffic” en “Coonskin”, zocht hij de controverse op.
In dit tijdperk waar de teugels van de censuur werden gevierd, waagden andere Amerikaanse animatoren zich eveneens aan politiek incorrecte, zedeloze en erotische tekenfilms, zoals Charles Swenson met het unieke “Dirty Duck”. In die periode bereikte ook de porno chic en hardcore de bioscoopzalen, in animatievorm via korte en ongekuiste sextoons, of via live action porno zoals in het curiosum “Sex in the Comics” dat hulde brengt aan “vuile” stripboekjes.
Dit alles wordt verpakt in een speciale voorstelling met maar liefst vier langspelers, een MC, een live skype sessie, animatie, gimmicks en geil gemiauw. Het wordt een onvergetelijke adults only nacht.