L’Odyssée

Om te ontsnappen aan de saaie alledaagsheid van haar bestaan in een naargeestige stad, gaat een filmmaakster op zoek naar haar eigen film. Ze vat het plan op om de Odyssee van Homeros in een fictiefilm te gieten waarin Kalypso, sirenes, Penelope en nimfen uit hun as herrijzen, maar al snel bevindt ze zich in de realiteit van haar eigen cinematografische zwerftocht, in de val gelokt door haar film waarin ze ronddwaalt zoals een Odyssee met een camera. De Odyssee wordt zo een voorwendsel om een initiërende reis te ondernemen die breekt met de banaliteit: vanuit Brussel trekt ze naar de Griekse Cycladen onder een verzengende hitte en geteisterd door felle winden, komt ze terecht op het Italiaanse Capri niet ver van waar Godard zijn "Le Mépris" draaide, slaapt ze onder de blote hemel in bossen en in verlaten villa’s, en voert ze naar de baai van Napels. In het spoor van Odyssee, het avondlijke licht, de varkens met de witte tanden, de roze dageraad, filmt Isabelle Wuilmart alles wat ze tegenkomt. Iedereen neemt deel aan haar avontuur om er zijn eigen rol in te vertolken of die van één van Homeros’ helden. Zelfs de dieren van een circus dat neergepoot is naast een tempel, zelfs Lola Bonfanti en Boris Lehman… Gedraaid in Super 8 naargelang de omzwervingen, toevalligheden en ontmoetingen, vindt haar film – tragikomisch, poëtisch, ludiek en getikt – zich met elk beeld opnieuw uit. Geduldig in elkaar geknutselde cinema, in de meest nobele en vrolijke zin van het woord.