Grondstoffen

Tot de tanden gewapend tegen de Apocalyps vormen Scorpio en zijn Hell’s Angels de speerpunten van een nieuw tijdperk. Hun missie: ervoor zorgen dat de mensheid herboren wordt door een einde te maken aan de 2000 jaar oude onderdrukking, gestoeld op het valse bijgeloof van de oude repressieve religies, versta het Jodendom en het christendom. Via het verhaal van de opgang van de barbaarse en godslasterlijke magiër Scorpio schetst Kenneth Anger in 1962 het hoogst idiosyncratische en ambivalente portret van een nieuw soort magiër: een moderne tovenaar, een pop-ketter die even goed in leer en metaal gehulde mechanische idolen als fetisjfilmsterren verafgoodt. Uit hen allen put hij de aura en het licht nodig om zijn missie af te kunnen maken. Vergezeld van een soundtrack van Amerikaanse popsongs van de 50’s en 60’s die een ironische kanttekening plaatsen bij de beelden van film, blijft ‘Scorpio Rising’ tot op de dag van vandaag een film met een onweerstaanbare subversieve kracht!

De laatste grote bezwerende symfonie van Kenneth Anger is een ultiem eerbetoon aan de occulte wereld van Aleister Crowley. In ‘Lucifer Rising’ verschijnen nogmaals, 20 jaar na ‘Inauguration of the Pleasure Dome’, de grote figuren van de Thelema-beweging ten tonele. ‘Lucifer Rising’ werd deels geschoten in Engeland en Egypte, gefinancierd door de Britse National Film Finance Corporation na ettelijke keren afgevoerd te zijn geworden. We komen er Marianne Faithfull (Lilith), Jimmy Page (de drager van de Egyptische Stele van Openbaring), cineast Donald Cammel (Osiris) en Bobby Beausoleil tegen. Die laatste fungeert ook als componist van de muziek van de film, nadat Kenneth Anger de soundtrack die Jimmy Page hem voorschotelde afwees. Een ware maalstroom van esoterische beelden, waarin Egyptische piramides, megalithische tempels, roodgloeiende vliegende schotels en stock-shots van vulkanen en wilde dieren allen in elkaar vloeien via een montage die uitpuilt van de haarfijn uitgekiende symboliek. ‘Lucifer Rising’ heeft niets van haar sjamanistische en hypnotiserende kracht verloren. Als je huivert van heidense sektes, denkt dat de Wicca een Nintendo-controller is, en Thelema een social network-app is voor smart-phone, zal ‘Lucifer Rising’ ongetwijfeld voor enige opheldering zorgen!

De geslepen magiër-cineast Kenneth Anger bevrijdt zich van hermetische vertelvormen en van een symbolische reconstructie van de Crowleyaanse “magick”. Hij tekent hier voor een psychedelische film als pure uitdrukking van een beweging die zich afzet tegen de valse culturele en sociale waarden van de westerse samenleving. En dat doet hij niet alleen! Hij wordt omringd door goed volk, figuren uit de tegencultuur zoals Lenore Kandel (dichteres verwant met de Beat Generation) die een joint in een schedel opsteekt met de Hell’s Angel Bill “Sweat William” Fritsch, of nog een duivelse Anton Lavey gehuld in Satan-pakje. Dit alles wordt overgoten met een sonisch sausje dat Mike Jagger uit zijn Moog-synthesizer wist te kloppen.