"Unheimlich", dat mooie Duitse woord waar we geen even mooie vertaling voor vinden... Freud zou ermee op de proppen gekomen zijn, Freud die dan ook nog eens Oostenrijker was. "Unheimlich" duidt op een mengeling van vreemd en onrust. Een onrustwekkende vreemdheid.
Precies dat gevoel dat de Oostenrijkse films van de laatste jaren uitstralen. Een cinema die mijlenver af staat van het Sisi-imperium en de nostalgische koekendozenromantiek van het voormalige Habsburgse rijk. Een cinema die misschien onbewust spoken uit een niet eens zo ver verleden wil bekampen.
Want in het naoorlogse Oostenrijk sloegen de avant-gardisten wild om zich heen. Hun invloed reikte tot ver buiten de (culturele) landsgrenzen. Hoewel deze beweging nooit gezwaaid heeft met manifesten of grote politieke verklaringen, was ze door haar manier van doen in se wél politiek. Oostenrijk werd met het Wiener Aktionismus in de jaren 1960 het theater van een van de meest radicale performance-scenes ooit. Hun schaamteloze inzet en enscenering van het menselijke lichaam, schandaliseerde de goegemeente. Meer recent, in de jaren 1990, is het de filmproductie die de rol op zich neemt om scherpe en klinische kritiek te uiten op de Oostenrijkse maatschappij, en op de westerse en de Europese tout court. Maar behalve de provocerende toon van een bepaalde avant-garde, is Oostenrijk sinds enkele jaren ook een uiterst productief laboratorium voor artistieke experimenten die in formeel opzicht zeer verfijnd zijn. Op dit moment is Oostenrijk een van de meest levendige experimentele scenes van heel Europa, of het nu om muziek of om film gaat. Met gebruik van de nieuwste technologieën, maar zonder daarom de erfenis uit het verleden te vergeten, een erfenis die ze durven te bevragen, en waar ze zelfs een eigen wending aan geven.
Voor dit nieuwe seizoen stelt Nova een verkenning voor in de experimentele cinema en avant-garde van Oostenrijk, van in de jaren 1960 tot nu. We surfen op experimentele beeld- en geluidsgolven, en houden halt bij enkele iets "klassiekere" arthousefilms. Prost!
