Woensdagen

"Zwarte Piet (sic) dat is Léon. Ongelukkige jeugd, stopte op z’n veertiende met school, daarna de straat, twaalf stielen en dertien ongelukken. De smaak van vrijheid kreeg hij te pakken tijdens enkele jaren gevangenis. Sinterklaas, da’s Louis, de benjamin van een goot gezin, school tot z’n dertiende, daarna lid van de nozems". Leon en Louis maken deel uit van de “Club de Jeunesse”, een levendig jeugdhuis waar alle jongeren welkom zijn. Zoals elk jaar in december nodigt de club Sinterklaas uit. Een magisch moment voor de brave kinderen en een angstig voor de stoute. De twee kameraden belichamen plichtbewust hun rol. Een tocht door de straten, in de huizen en de cafés van de wijk die hen onderdompelt in hun eigen kindertijd, soms in de marge van het rechte pad. De beelden van Manu Bonmariage (gedraaid voor een televisiereeks die ook “La bataille des Marolles” realiseerde) weerspiegelen een Brusselse jeugd, een kindertijd in de grootstad, een bende vrienden die elkaar terugvindt in een jeugdhuis anders dan de andere. Een kroniek over de schakels van de menselijke ketting die tot op de dag van vandaag de straten van de wijk verbindt.

 Gevolg door een ontmoeting met Freddy Hartog, mede-oprichter van jeugdhuis “Club de jeunesse”, Jean Barridez, voorzitter “Amicale des anciens” en Manu Bonmariage, cameraman.

In 2003 werd in een buitenwijk van Lyon een stadsvernieuwingsproject aangekondigd. Het betrof een voormalige arbeidersbuurt, een verloederde wijk in de omgeving van een enorme zijdefabriek die al meer dan dertig jaar gesloten is. De buurtbewoners worden uitgenodigd voor een "publieke raadpleging". De aanwezigen op de zitting begrijpen de logica van het project niet. De bouw van een groot winkel- en entertainementcentrum zou jaren blijven aanslepen. Op de zitting worden de vertegenwoordiger van de overheid en de privéondernemer vergezeld van een "specialist" en een "facilitator". Ze proberen de aanwezigen te overtuigen van hun aanpak.
Het winkelcentrum heeft intussen de deuren geopend. De filmworkshop "Grand Ensemble" heeft met enkele acteurs en enkele deelnemers aan deze zittingen, een reconstructie gemaakt. Ze tonen hoe bij zo’n publieke raadpleging de logica en de belangen van de machthebbers botsen met de wereld van de bewoners en gebruikers.

 Na de voorstelling houden we een discussie over de obstakels die de omwonenden van het Neo-project vandaag moeten overwinnen. Er vonden weliswaar hier en daar info-avonden plaats over het geplande megacomplex dat cultuur, entertainment en consumptie moet combineren, maar op zes jaar tijd werd er nooit een raadpleging die naam waardig georganiseerd. De promotors van het project vonden duidelijk dat Neo voorrang had op de bewonersbelangen...