Deze ontmoeting had ook de titel "de dichter als bokser" kunnen krijgen, naar het voorbeeld van het theaterstuk van Kateb Yacine. Het wordt een ontmoeting tussen de dichters, muzikanten en dansers die er soms van langs krijgen, maar ook bereid zijn om terug te slaan, van Parijs tot Algiers, van Brussel tot in Istanbul,... Fatima Sissani, de regisseuse van "La langue de Zahra", zegt: "ik realiseerde me dat deze documentaire ontstaan is uit niets anders dan gevoelens van woede en verontwaardiging. Gevoelens die zeer diep zitten, van tijdens mijn kindertijd, maar ook van de erfenis van een collectief geheugen dat wordt gedomineerd door de koloniale geschiedenis van de Algerijnen. Een volk dat gekoloniseerd en vernederd werd, maar nooit werd onderworpen".
Het wordt een avond die ruikt naar Isyanbul ("Isyan" betekent "opstand"), zou Nil Yoğurtçu van het collectief Thrace d’exil zeggen die de avond verder zetten. We starten met de caravaan van de dorst (zowel letterlijk als figuurlijk als we aan het poëtisch-muzikaal en verbale steekspel denken dat in de late avond in de bar van Nova doorgaat), de mengelmoes van verschillende talen creëert een heel ander verhaal dan een taal die terugvalt op "nationale identiteit" of een dode landstaal die weegt op haar koloniale rijk. Deze avond zal allicht de eerste zijn in een hele reeks...
20 september is twee dagen vóór de dag dat Semira Adamu in 1998 door de Belgische overheid werd vermoord. De avond zal aan haar worden gewijd.