Het begon allemaal tien jaar geleden, toen enkele Brusselaars wekelijks bijeen kwamen in een kleine bar om zelfgemaakte muziekcompilaties uit te wisselen. Ze waren al snel met z’n dertigen. Door dit analoge sociale netwerk ontstond een echte collectie en een originele manier om ontdekkingen, verkenningen, verhalen en emoties te delen. Dat was de geboorte van de "Compilotheek". Parallel organiseerde een aantal van hen luistersessies en concerten. Deze kleine groep werd een vzw op zoek naar onderdak om haar activiteiten te ontwikkelen. Ze stootten op een huis tot afbraak gedoemd, aan de Akenkaai nr 50. Op de begane grond was er een voormalige bar, ideaal voor evenementen zoals concerten, theatervoorstellingen, tentoonstellingen, films, gastentafels en feestjes. De etages deden dienst als keuken, kunstenaarsstudio’s en appartementen. De Compilothèque kon maar zo lang duren als het gebouw standhield voor de afbraak. Het avontuur aan het kanaal, dat zes jaar lang floreerde dankzij de vrijwillige inzet van een dozijn mensen, is nu afgelopen. Op uitnodiging van Nova, hervat de Compilotheek haar activiteiten voor één avond, op zoek naar nieuwe horizonten!
I’m Sharing
Artikels van deze rubriek
Edurne Rubio, BE/ES, fr ov, 30’
Er is hier niemand! Waarom zijn architectuurfoto’s van gebouwen steeds leeg? Waar zijn de mensen? Staan ze op het punt tevoorschijn te komen, of zijn ze net verdwenen? "The Visitors" is een performance-documentaire van Edurne Rubiode over aanwezigheid en afwezigheid, over de manier waarop we de dingen zien, maar ook over wat we niet zien. Onderzoek dat architectuur gebruikt als de perfecte getuige.
•+ Alors ils pourront revenir
Lou Galopa, 2013, FR-BE, HD, ov, 15’
Om het einde van de Compilotheek passend te vieren, bedacht de artiest Julien Cendran een subversief carnaval. Na twee maanden van voorbereiding, dwaalden de majestueuze maskers die de wanorde, de levenskracht en het feest belichaamden, doorheen Brussel. Met deze film lijkt het net alsof je er zelf bij was.
•+ Blue Suede Drone
David Neaud, 2013, BE, video, ov, 21’
In zijn performances bouwt David Neaud een soundscape op in labiel evenwicht. In zijn filmbeelden ontvouwt het leven van een grafietstof zich voor onze ogen, en lijkt inert materiaal dat nieuw leven werd ingeblazen, op zijn einde te lopen, verkrampt, boos, het gromt, het is chaos. Macroscopische afbeeldingen van bloemen, geslachtsorganen, stampers, stoten intra-aardse straling uit, en confronteren ons met onze vluchtige aanwezigheid. Rijstkorrels bewegen, krioelen. Het is ontstellend te denken aan ons eigen verval. De wetten van de natuur verwijzen ons, cellulaire wezens, naar metafysische herinneringen, willekeur en oerknal.
Achter Carl en zijn bende gaat Carl Roosens schuil die zich met vanalles en nog wat bezighoudt. Hij cultiveert de kunst van het ongerijmde. Niet helemaal rapper, maar ook niet echt zanger, maar zeker verteller van raadselachtige verhaaltjes en rasechte performer, staat Carl garant voor een hybride muzikaal universum met verschuifbare grenzen. Omringd door een bende artistieke oproerkraaiers, leggen ze omwegen aan die zigzaggen naar hiphop, nevelige rock, muterende elektronica en groteske fanfare.
http://carlroosens.tumblr.com/homme...
Recht uit de ondergrond van Lyon komt dit trio dat bestaat uit klavieren, bas en drum. Clara Clara speelt frisse, grillige rock die slaat en zalft. De gevitamineerde melodieën klinken als catchy popsongs die door de noisemolen gedraaid werden, met hun ruwe elektrische stroomstoten, doordringende riffs en welluidende samenzang.
De groep bracht zijn laatste album "Comfortable Problems" drie jaar geleden uit op het indy-label Clapping Music, en toert sindsdien intensief doorheen Europa en de V.S.
https://myspace.com/claraclaraband
De Compilotheek haalt voor een avondvullende mix zijn uitgebreide muziekcollectie uit de kast. Compil-expert DJ Pierre leidt ons vakkundig door de nacht.
lang: nl
id_rubrique: 1823
prog: 1810
pos: aval
Zich aansluiten