Week-end #2

Voodoo Clan is de muzikale voelspriet van het proteïforme collectief Voodoo&Cow uit Metz. Het is een hybride groep die lichtvoetig hip hop en garagerock mengt met electro en klezmer jazz, wat curieuze, acoustische en electrische collages als resultaat geeft. Contrabas, gitaar, klarinet en drum gaan samen met de beats van een ’sequenseur’, de herhalingen van een sampler en de vintage melodieën van een oude synthesizer. Deze prettig ontvlambare geluidsmix wordt aangevuld met Franse rap die nonchalant onze maatschappij bekritiseert. Alles zonder pretentie, tenzij de pretentie van het plezier om muziek te maken. Met veel energie wisselen de vier leden van Clan voortdurend van instrument, in die mate dat hun prestatie die van het straattheater benadert. Want Voodoo Clan ziet optreden als een performance die zich aan plaats en publiek aanpast, een feestgebeuren met als belangrijkste doel ’u’ te doen bewegen. Liever twee keer dan één keer, want ze zullen er zijn vóór en na de film!

Maandag, kwart over vier ’s nachts. Ergens in België. Martine kruipt voor dag en dauw uit de veren om te gaan werken. Zij eet haar boterhammen in de trein op weg naar Brussel. Eenmaal aangekomen in de drukte van het Zuidstation zullen we haar overal volgen en horen. Zij is de anonieme stem die het uur aangeeft voor de anderen. De stem die het vertrek, de spoorwijzigingen, de vertragingen en de aankomsten van de treinen omroept. Haar levenstrein brengt ons tot bij haar thuis. Het is het verhaal van een vrouw die twee kinderen alleen opvoedt: van de crèche tot het bad, de maaltijden en de kleine dagelijkse voorvallen. En ook daar dicteert Martine de uren.

Gesitueerd in 1995, vijf jaar vóór het spoorwegongeval van Hatfield, klaagt de film de privatisering van British Rail aan. Paul, Mick, John, Len en Gerry vormen samen een kleine maar hechte groep spoorwegarbeiders in het Engelse Sheffield. Onder druk van de maximale rentabiliteit ’ontspoort’ het onderhoud van de spoorwegen. Hun depot is een krot, buiten verdringt zich een leger van werklozen om het van hen over te nemen en tussen de verschillende machtsniveaus heerst een niets ontziende concurrentie. Het nieuwe modewoord is ’downsizing’ of het reduceren van de vaste loonarbeiders. Mannen die gewend waren om samen te werken worden tegenover elkaar geplaatst in een concurrentiepositie. Elk werkt nu voor een rivaliserend bedrijf. Hoewel de British working Class ook hier uitblinkt in humor, zullen de relaties tussen Paul, Mick, John, Len en Gerry nooit meer hetzelfde zijn. Zij staan oog in oog met kille kaders, gedaste afgezanten en weerzinwekkende directeurs... Ken Loach speelt op duidelijke tegenstellingen. Een film met niet-professionele acteurs met een scenario van Rob Dawber, zelf vakbondsmilitant met een carrière van 18 jaar als spoorwegarbeider. Hij stierf gedurende de filmopnames aan asbesticide, een longziekte veroorzaakt door asbestgebruik bij de spoorwegen.

Elke zomer gaat PleinOPENair op stap voor een wandeling in de stad met vrij lange thematische tochten te voet, per fiets, met de bus of per boot... Dit jaar zijn er geen grote stadstochten, we blijven in de omgeving van het terrein waar we gedurende twee weken gestationeerd zijn: de Zuidbuurt. Er is ter plaatse veel te zien, vooral omdat de tentoonstelling "Détours au Midi" er opgesteld wordt. Elke zaterdag tijdens PleinOPENair, zullen onze gidsen gedurende een uur tekst en uitleg geven bij de tentoonstelling en u meenemen voor een wandeling in de buurt.

Zaterdag 04.08: vertrek om 15u en 17u aan het terrein "Victor".

Net als in 2009, komt Titom naar pleinOPENair met zijn zeefdruk voor T-shirts onder de arm. Breng je oude T-shirts mee om er een verrassingsontwerp over de Zuidwijk op af te drukken. Het is een andere manier om de woorden van de inwoners uit te dragen.

Fanfakids is een muziekgroep die werd opgericht ter gelegenheid van de
Zinneke parade in 2000. Dit bonte en variabele gezelschap van kinderen en
jongeren tussen 9 en 14 jaar heeft haar uitvalsbasis in de Molenbeekse
jongerenwerking Centrum West. Ze slaan, kloppen én timmeren op trommels, percussies, in elkaar geknutselde PVC buizen, Braziliaanse tamboerijnen, Afrikaanse belletjes en Marokkaanse percussie. Hun jeugdig enthousiasme wordt omgezet in communicatieve ritmes van rai, maracatu en hip-hop. Een muzikale, stedelijke en energieke mix! De fanfakids zijn ook gewoon om samen te spelen met muzikanten uit andere landen als Marokko, Togo, Benin en Italië. Op die manier verbeteren ze hun muziek en herbronnen ze zichzelf. Deze laatste jaren zijn ze al 2 kaar in Ghana geweest. Daar hebben ze enkele muzikanten ontmoet, de Twerrampon Traditionals, die deze zomer naar Brussel afzakken en dus ook naar POA!

In een oude geïndustrialiseerde buurt met een fabriek Blurps en een bar, leven zeven personages een somber bestaan. Op een ochtend is de fabriek afgesloten. Een affiche kondigt aan dat de fabriek wordt vervangen door een gebouw met standing. Zullen de bewoners juist kunnen inschatten welke bedreiging dit immobiliënproject voor hun buurt kan betekenen? "Gruik" is de eerste film van een collectief uit Marseille dat op geheel traditionele wijze animatiefilms maakt.

“Gare Centrale” is een dramatisch liefdesverhaal tussen een kreupele krantenverkoper en een mooie drankverkoopster. De film werd gedraaid in het station van Cairo, het centrale punt waar mensen van het platteland aankomen. De film heeft een wonderlijke vrijmoedige toon – we zijn slechts enkele jaren na de revolutie van 1952 – en toont een volkse wereld van arbeiders en kleine ambachten, een wereld conflicten tussen lokale handelaars en opkomende syndicalisten. Het is een wereld vol vitaliteit die de zintuigen prikkelt. "Ik wilde een film in de straten draaien, een vuile film over mensen die ik zou kunnen begrijpen", zegt Youssef Chahine, die Kenaoui, het centrale personage, in zijn eigen film speelt. Via de frustraties van Kenaoui klinken de kreten van een opstand. Toen de film in Egypte werd uitgebracht was hij geen succes, maar later werd de film een referentie voor de hele Arabische cinema, een manifest voor de rebelse film.