prog: 1634
squelettes/rubrique-3.html

Woensdag

La Poissonnerie

Rue du Progrès

De Vooruitgangstraat is een goed voorbeeld van de invloed die het spoor op de vorming van Brussel heeft gehad. Deze straat vertoont heel wat littekens, die de vooruitgang door de aanleg van de spoorwegen hebben aangebracht. De lijdensweg van deze straat is nog niet ten einde. Infrabel heeft plannen om er een spoorviaduct te bouwen, wat zou leiden tot de sloop van een dertigtal huizen achter het Noordstation en de uitwijzing van bijna 200 inwoners. Een van de te slopen huizen is een oude viswinkel met een authentiek interieur: een bar in aluminium, wit betegelde wanden en een kat op zoek naar de geuren van weleer. Het afgelopen jaar herleefde de viswinkel door de komst van enkele bewoners die er een toegankelijke en betaalbare huisvesting vonden. Het leven wordt er georganiseerd zonder te worden afgeschrikt door de mogelijke sloop. De kinderen uit de buurt vonden er een nieuwe speeltuin en de bewoners openen er elke donderdag de ‘Bar de la Sardine’. Speciaal voor ons openen zij hun deuren op een zomerse woensdag.

214 rue du Progrès / Vooruitgangsstraat 1030 Bxxl.
Tram : 94 (dernier / laatse > 00:39) (Thomas) • 25 (dernier / laatse > 00:19) (Thomas)

01.08 > 19:00


Thierry Michel, 2010, BE, video, fr ov, 80

In het midden van de jaren ’90 werd de transformatie van het station Guillemins in Luik toevertrouwd aan de Spaanse architect Santiago Calatrava. De faraonische werken werden in 2009 afgerond en leverden Luik, met zijn 200.000 inwoners, het grootste HST station van Europa! De documentarist, Michel Thierry, heeft het project van het begin tot het einde gevolgd. Hij is duidelijk gevoelig voor de dromen, het menselijke avontuur en technologische uitdaging van dit project en hij lijkt te zijn gevallen voor de twee protagonisten: de Spaanse architect en de projectverantwoordelijke van de NMBS. Negen jaar lang legde zijn camera de twijfels, onduidelijkheden, conflicten, tegenstellingen en vertragingen vast. De kijker krijgt de absurditeiten die dit buitensporige project markeerden te zien, maar de maker heeft er zich voor behoed rechtstreekse kritiek te uiten. In tegendeel, zijn blik is eerder lyrisch en volle bewondering. Waarschijnlijk was dit nodig om "Métamorphose d’une gare" te kunnen realiseren en het maakt de documentaire des te boeiender.

+ Debat

Het nieuwe station in Luik en de geplande stations in Bergen en Brussel zijn eerder ontworpen om te scoren in de concurrentie tussen Europese steden dan om aan reële behoeften te voldoen. Wat je ook mag denken over hun esthetische waarde of de bekende architecten die ze ontwerpen, deze monumentale gebouwen kosten de belastingbetaler enorme veel geld en houden geen rekening met ecologische bezwaren, praktische beperkingen of onderhoud. Ze houden ook geen rekening met de omliggende wijken, waarop ze een grote impact hebben. "Het samenleven tussen het station en de omgeving is niet meer mogelijk", geeft Calatrava in Luik toe.
Welke stedenbouwkundige en economische logica wordt in deze grote projecten gevolgd? Hoe kan je verklaren dat een spoorwegmaatschappij zich meer zorgen maakt over haar onroerend goed dan over de kwaliteit van de dienstverlening aan haar reizigers? Dit bespreken we na de vertoning van "Métamorphose d’une gare", met Dominique Dalne (vakbondsman bij de ACV) en Pierre Havelange (Association des Clients des Transports Publics).

01.08 > 20:00


squelettes/rubrique-3.html
lang: nl
id_rubrique: 1668
prog: 1634
pos: aval