Na de geheimzinnige dood van Professor Vollmer, zet zijn opvolger Fred Stiller het ambitieuze onderzoeksproject Simulacron voort. Hij werkt er aan de programmering van een supercomputer die in staat is een artificiële werkelijkheid te creëren en, eenmaal klaar, maatschappelijke, politieke en economische gebeurtenissen nauwkeurig te berekenen, lang voordat ze plaatsvinden. De 9700 identieke "simulatie-eenheden" in Simulacron gedragen zich als mensen, al zijn ze niet meer dan een stel elektronische circuits. Voor Stiller roept dat veel vragen op. Na de mysterieuze verdwijning van veiligheidschef Lause hopen de aanwijzingen zich op dat Stiller zelf weleens een eenheid zou kunnen zijn, die een gesimuleerde wereld voor de werkelijkheid verslijt. Naarmate de mysterieuze ontmoetingen en onontcijferbare situaties zich opstapelen, verzinkt Stiller hoe langer hoe meer in een angstwekkende paranoïde verwarring.
Het is reeds enkele jaren dat Nova deze in 1973 speciaal voor de Duitse televisie gemaakte film van Fassbinder wil vertonen. Dankzij de dit jaar verschenen prachtig gerestaureerde kopie beleeft deze zelden vertoonde profetische cyberpunk sf-film nu eindelijk zijn bioscooppremière! Als verfilming van "Simulacron 3" van de Amerikaanse auteur Daniel F. Galouye, geldt "Welt am Draht" inderdaad als voorloper van latere spraakmakende producties van de jaren 90 als The Matrix, eXistenZ of Dark City, films waarin de hoofdrolspelers zich bewegen in virtuele werelden. Waar zij echter konden uitpakken met een scala aan special effects, had Fassbinder voor zijn computernachtmerrie genoeg aan de nieuw aangelegde modernistische buitenwijken van Parijs om de kille, aseptische wereld van de toekomst te verbeelden. Fassbinder en zijn cameraman Ballhaus gaan voluit de seventieskitscherige toer op en creëren een hoogsteigen futuristische en artificiële atmosfeer. Het thema van de scheiding tussen de werkelijke en kunstmatige wereld wordt als pure stijloefening geïnterpreteerd. De mise-en-scène speelt geraffineerd met weerkaatsingen, spiegelingen en ontdubbelingen. Fassbinder houdt de spanning vast door versnellingen en vertragingen in te bouwen en kleurschakeringen te vermengen. Het spreekt voor zich dat we in de cast de getrouwe Fassbinder-entourage terugvinden (Klaus Löwitsch, Günter Lamprecht, Ingrid Caven, Gottfried John, enz.) die zich statig begeeft in de originele decors met drukke seventiespatronen en dito kostumering van weleer. Ook de geluidseffecten, gaande van Griekse muziek over de bekende klassieke deuntjes tot mechanische piano, dragen bij tot het opvoeren van een geprogrammeerde samenleving waarin het imaginaire het van de realiteit overneemt. De Duitse regisseur levert met deze tweedelige tv-film een onversneden Fassbinderprent af, die dankzij de fascinerende thematiek en veeleisende mise-en-scène zowel voor tv als cinema een unicum is.
Zich aansluiten