Woensdag 29.07

Het was op 1 mei – kan het symbolischer ?– dat de Novaploeg een bezoek bracht aan deze discrete en hartverwarmende galerij, vlak bij het Rouppeplein. De Arbeidsdoorgang verbindt de Lemonnierlaan met de Stalingradlaan, in de schaduw van het Zuidpaleis. Beiden zijn een voorbeeld van de haussmaniaanse architectuur die rond het einde van de 19e eeuw opkwam op de grote lanen om de bourgeoisie aan te trekken. De ironie van het lot wil dat het nu net de populaire klasse is, elders verjaagd, die deze wijk bezielt en er leven aan geeft. Stel je voor: zongekleurde muren, talloze terrasjes met geurige muntthee, mediterraanse visrestaurantjes... en je hebt meteen een beeld van de handelaars op de Stalingradlaan. Na lange tijd verwaarloosd te zijn geweest, heeft deze laan in 2006 een nieuwe boost gekend en is ze een ontmoetingsplaats geworden voor voetballiefhebbers. Voor sommigen volstaat dat blijkbaar echter niet. In het wijkcontract kunnen we immers lezen dat men er een nieuwe commerciële zone van wil maken en de aantrekkingskracht en “convivialité” wil verhogen. De vraag is: voor wie? Het is waar dat de Arbeidsdoorgang zich op de rand van een “stadsingang” bevindt (zoals de urbanisten zeggen) en dat de openbare ruimte een goede indruk moet maken op de reizigers die in het TGV-Zuidstation aankomen. Maar wij zijn juist gezwicht voor de passage zoals ze is. En we zien eigenlijk niet goed waarom die vandaag de dag niet gezellig genoeg zou zijn. Kom het zelf maar eens beleven. We nodigen jullie uit om samen met ons zijn warme eenvoud te delen.

Passage du travail / Arbeidsdoorgang
(Palais du Midi / Zuidpaleis, 1000 Bxxl)

• Metro : Lemonnier
• Tram : 4, 3 (Anneessens)
• Bus de nuit / nachtbus: N17, N18, N13

Epinay-sur-Seine, in de periferie van Parijs. In het winkelcentrum van de Cité de la Source, helemaal verlaten, is de kruidenierszaak van Ali nog de enige plek waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten. Hier filmt Chantal Briet een verbazende reeks portretten, een weerspiegeling van de mix van de bevolking en hun sociale en economische leefomstandigheden, zonder dat ze in de val trapt van medelijden. Met humoristische accenten hier en daar slaagt ze erin ons de menselijke kant van zo’n cité te laten zien, met mensen van allerlei slag en van alle leeftijden die meestal in moeilijke omstandigheden leven. "Alimentation générale" is een gefilmd verslag over vier jaar leven in deze wijk. Een ode aan de sociale functie van de "kleine handelaar" die dicht bij de bewoners staat en zo mee instaan voor het vangnet van een wijk...

Indien Ali Zebboudj, de sympatieke kruidenier uit "Alimentation générale" nog op deze wereld zou vertoeven, zouden we hem zeker uitgenodigd hebben om bij ons te komen zingen, net zoals hij dat in Nova deed in oktober 2006... Als eerbetoon aan deze mooie persoon die hij was, nodigden we de Brusselse Gnawa-groep Oulad Bambara Gnawa uit die net zoals Ali met plezier feesten opluistert met hun opzwepende ritmes en bezwerende gezangen.