Edito

We beginnen met een raadseltje: als India de grootste filmproducent ter wereld is met een rijke traditie, waarom zien we er dan zo weinig van op onze schermen? De internationale erkenning van de Indische film beperkt zich tot de massala (genre Bollywood), gekruide en goed geoliede formulefilms voor een groot publiek, of tot de enkele uitverkorenen van de Indische nouvelle vague (de "Parallel Cinema") met een onderhand stevige reputatie op het vlak van auteurscinema. En voor de rest? Wel, Cinema Nova neemt u mee op verkenning naar andere cinematografische horizonten, buiten de platgetreden paden en ver van het Bollywoodgeweld of het afgebakende traject van de Parallel Cinema. Het startpunt voor deze programmering is het Indische documentaire platform "Films For Freedom", een groepering die is opgericht tegen de excessen van de censuur en die zich beroept op "de vrijheid van expressie". Vanuit deze interesse voor documentairefilms, stelden we vast dat ook fictiefilms alom aanvaarde ideeën durven omver werpen. Het uiten van een persoonlijke, creatieve visie zonder compromis en zonder commerciële weer-slag, is een prestatie in India. Het is een risicovolle maar broodnodige ondernemingŠ Vanuit deze optiek komen we tot een veel intiemere vorm van cinema, die uniek of subversief, maar altijd compromisloos is. Op deze wijze openbaart documentaire zich niet enkel als getuige maar ook als sociale speler. De documentaire maakt gedachten en beschouwingen productief, vertaalt ambities of be-schrijft de strijd van het sociale vooruitstreven. Op het vlak van de fictiefilm vindt men de cinematografische regels opnieuw uit en gaat men tegen het conformisme in, zelfs tot provoceren toe. Deze zelden vertoonde "alternatieve" strekking van zowel lange als korte films, betovert en verwerpt de grenzen van de "filmkunst" in India. Het is in deze risicovolle marge dat onze filmvondsten dobberen en het is juist dat wat ze zo fascinerend maakt!
"Zindabad!"—