In de jaren `60 was Boris Lehman gekend als filmcriticus. Het is eveneens in deze periode dat hij zijn eerste films maakt. Sindsdien heeft hij een zeer groot aantal producties op zijn naam staan. De noemer "ontelbaar" is geen overdrijving! Zijn filmografie bestaat uit korte en lange films, films waarvan maar liefst dertien versies bestaan, films gemaakt op school, onuitgegeven films, skulptuurfilms, verloren, vernietigde of onvindbare films, films in wording... en nog veel meer. Ergens kan je zeggen dat al zijn films samen één groot werk vormen, waarvan Boris Lehman niet enkel maker is, maar ook acteur, producer, distributeur, en vaak ook operateur en monteerder. Over zichzelf zegt hij: "Mijn leven is een filmscenario geworden dat op zijn beurt mijn leven is geworden." Anderen formuleren het anders: Boris Lehman is een filmmaker "in de eerste persoon enkelvoud". Praten over zijn films, is praten over de maker zelf, omdat hij het voornaamste onderwerp is. Is het een kwestie van een te groot ego? Al gauw begrijp je dat het "ik" in zijn films (dat hij durft uitdrukken, en waarin hij soms zo ver gaat dat het voor sommigen storend is) wordt overstegen om naar iets universeel toe te gaan. In dat universele waarvan sprake, hebben de anderen ook een grote plaats, met, naast en tegenover hem. "(...) De camera is voor mij het medium. Het is als een fles wijn of een zwemclub, een middel om mensen te ontmoeten en de wereld te aanschouwen. (...) " Boris Lehman